ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ Τῌ ΠΑΝΕΝΔΟΞῼ ΚΟΙΜΗΣΕΙ ΤΗΣ
ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ
ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

Η Κοίμηση της Θεοτόκου. Τοιχογραφία καθολικού Ι.Μ. Βατοπαιδίου (1312 μ.Χ.)

Πρός τό φιλόχριστο πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Πανευφρόσυνος καί στολισμένος μέ θεία δόξα ἑορτα­σμός ἐπιτελεῖ­ται σήμερα σέ ὅλους τούς ἱερούς Ναούς τῆς παναγιοσκεπάστου πατρίδος μας, μέ ἀφορ­μή τήν ἱερά μνήμη τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Χιλιάδες πιστῶν σπεύδουν σήμερα ὡς εὐλαβεῖς προσκυνητές στήν χάρη Της, εὐχαριστοῦ­ντες ἀξιοχρέως καί μακαρίζοντες ὀφειλετικῶς μέσα ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς τους τήν εὐλογημένη καί δεδοξασμένη βασίλισσα τῶν ἀγγέλων καί μητέρα τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἔνθεη συγκίνησις καί ἡ πνευματική ἀνά­τασις συνιστοῦν μέ ἕναν λόγο τά ἱερά συναισθήματα τῆς εὐλογημένης αὐτῆς ἡμέρας.

Γι’ αὐτό καί ἐμεῖς τά κατά χάριν παιδιά Της, γνωρίζοντας ἐκ πείρας τήν ἄπειρη ἀγάπη Της καί τήν φιλόστοργη πρός τόν Δεσπότη Χριστό πρεσβεία Της γιά ἐμᾶς, τήν εὐχαριστοῦμε μέ ὕμνους καί ὡδές καρδιοστάλακτες, γεραίροντες τό ἄμετρον ἔλεός Της καί τήν πολλήν εὐσπλαγχνίαν Της. Τήν μακαρίζομεν «ὡς ἀληθῆ Θεοῦ Μητέρα», κατά τήν ἰδικήν της προφητικήν μαρτυρίαν. Ἐκείνη «ἐδάνει­σε» στόν ἀνενδεῆ Θεό τήν ἀνθρω­πίνη φύση. Ἐκ τῶν ἁγνῶν καί παρθενικῶν αἱμάτων της σαρκώθηκε ὁ τέλειος Θεός καί ἔγινε γιά ἐμᾶς καί τήν σωτηρίαν μας τέλειος ἄνθρωπος, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου. Τήν μεγαλύνομεν ὡς «ἀειπάρθενον», δηλαδή ὡς πρό τόκου, ἐν τόκῳ καί μετά τόκον Παρθένον, κατά τήν διδασκαλία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Στό σεπτό Της πρόσωπο πράγματι νικήθηκαν «τῆς φύσεως οἱ ὅροι», καθώς «καί ὁ τόκος παρθενεύει» καί «ζωήν προμνηστεύεται θάνατος», ἀλλά καί παραμένει ἀληθῶς καί αἰωνίως, «μετά τόκον Παρθένος» καί μετά «θάνατον ζῶσα». «Γορ­γοϋπήκοο», τήν ἀποκαλοῦμε γιατί ἀκούει γοργά τίς παρακλήσεις μας καί τίς μεταφέρει μέ τίς δικές Της πρεσβεῖες στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ. «Γλυκοφιλοῦσα» τήν ὀνομάζουμε, γιατί τρυφερά τόν Υἱόν καί Θεόν Της καί Θεόν μας κατασπάζεται καί ὅλους μας στορ­γικά μᾶς ἐναγκαλίζεται καί καταφιλεῖ. Μέσα στήν φιλόστοργη ἀγκαλιά Της, τήν πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν καί νοητόν παράδεισον, ἑνώ­νονται ὁ οὐρανός μέ τήν γῆ καί ὅλος ὁ κόσμος εὑρίσκει καταφυγή, θαλπω­ρή καί ἀγάπη. «Ἐλεοῦσα» τήν ἀπο­καλοῦμε, γιατί μέσα στήν ἀπαραμύθητη φτώχεια μας, πνευματική, ἠθική καί ὑλική, ἔρχεται πλουσιοπάροχα καί μᾶς ἐλεεῖ. Ὡς «Ὁδηγήτρια» καί «Παρηγορίτισσα» τήν γνωρίζουμε, γιατί μᾶς ὁδηγεῖ ἀπό τά γήινα καί φθαρτά στά οὐράνια καί αἰώνια. Ἐκείνη ἐπίσης στέκεται κοντά σέ ὅλους μας καί γλυκά μᾶς παρη­γορεῖ στίς περιστάσεις τοῦ βίου.

Γι’ αὐτό, ἀδελφοί μου σήμερα πού ἑορτάζουμε καί πάλι τόν θρίαμβο κατά τοῦ θανάτου, στό πρόσωπο ἐκείνης, τῆς «θυγατέρας τοῦ Ἀδάμ», πού γέννησε τόν Νικητή τοῦ θανάτου, τόν Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν, μαζί μέ τούς Ἀγγέλους ἄς τήν ὑμνήσουμε μέ εὐγνώμονα καρδιά. Τό σημερινό λειτουργικό προσκύνημά μας στό κενό καί μυροβόλο μνημεῖο της στήν ἁγία Γεθσημανή, ἄς γεμίσει τίς καρδιές μας μέ φῶς, χάριν καί εὐλογίαν Θεοῦ.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ Παναγία μας, ὡς μητέρα τοῦ Θεοῦ καί κατά χάριν μητέρα ὅλων μας, «μιλάει» μέ ἕναν ἰδιαίτερο τρόπο στίς ψυχές μας. Γίνεται ὁδοδείκτης πρός τόν οὐρανό. Μᾶς ὑποδεικνύει τόν προορισμό μας καί τόν τρόπο γιά νά τόν πετύχουμε. Μᾶς φανερώνει τήν εὐγένεια τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, πού ἀξιώνεται στό πρόσωπό της νά γίνει θεοτόκος. Μᾶς παρηγορεῖ ὡς μητέρα τοῦ ἐλέους. Μᾶς διδάσκει τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. Μᾶς νουθετεῖ φιλόστοργα. Μᾶς σκεπάζει ὡς μητέρα. Μᾶς ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια στόν Κύριο καί Θεό μας, τόν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν μόνο Σωτήρα καί λυτρωτή τοῦ κόσμου.

Ἄς ἀφουγγρασθοῦ­με, λοιπόν, μέ προσοχή καί εὐλάβεια τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτω­λοῦ, ὁ ὁποῖος παραγγέλλει: «Νά ἔχετε εὐλάβεια εἰς ὅλους τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, ναί, μά περισσότερον νά ἔχετε χίλιες φο­ρές εἰς τήν Δέ­σποινά μας τήν Θεοτόκον Μαρίαν, διατί ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶναι δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἡ Δέσποινά μας, ἡ Θεοτόκος εἶναι Κυρά καί Βα­σιλίσσα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς καί πάσης νοητῆς καί αἰσθητῆς κτίσεως καί παρακα­λεῖ διά τάς ἁμαρτίας μας. Ἐπῆρε (ὁ Θεός) τήν Θεοτόκον καί τήν ἔκαμε Βασίλισσαν καί ἐτίμησε τό γένος μας. Διά τοῦτο πρέπει καί ἡμεῖς, ἀδελφοί μου, νά τιμῶμεν τήν Δέσποινα μας τήν Θεοτόκον, μέ νη­στεῖες, προσευχές, ἐλεημοσύνες καί μέ τά καλά μας ἔργα».

Τά ἔτη ὅλων σας, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, εὔχομαι πατρικῶς νά εἶναι παναγιοσκέπαστα, ἅγια, χαριτωμένα καί πολλά. Ἡ Παναγία μας ἄς εἶναι ἡ σκέπη καί βοήθεια πάντων ἡμῶν. Ἀμήν».

Χρόνια πολλά, εὐλογημένα καί θεοχαρίτωτα.

Μετ’ εὐχῶν πατρικῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος