004 – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΙΝΗΣ ΣΕΡΡΩΝ – ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

Α’ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΙΝΗΣ ΣΕΡΡΩΝ

Παλαιότερα ὁ βυζαντινός αὐτός Ναός τῶν Σερρῶν μνημονευόταν μόνον ὡς Ναός τῆς Ἁγίας Μαρίνης. Ἀργότερα ἀφιερώθηκε καί στον Ἅγιο Ἀντώνιο. Ἡ χρονολογία τῆς ἐπανοικοδόμησής του, Μάρτιος 1826, εἶναι χαραγμένη σέ δύο μαρμάρινες ἀνάγλυφες μέ σταυρό πλάκες. Ἄγνωστες εἶναι οἱ χρονολογίες τῆς ἀρχικῆς ἀνέγερσης, καθώς καί τῶν ἐπανοικοδομήσεων και τῶν ἀνακαινίσεων τοῦ Ναοῦ πρό τοῦ 1826. Λέγεται ὅτι ὁ παλαιός βυζαντινός Ναός τῆς Ἁγίας Μαρίνης βρίσκονταν στήν ἴδια αὐλή, κοντά στό παραπόρτι τῶν τειχῶν τῆς πόλεως τῶν Σερρῶν, στή συνοικία Ζαπάρ Χανέ, στο νομισματοκοπεῖο, στό μέρος πού βρίσκεται σήμερα ὁ Ναός προς τιμήν τῶν δύο Ἁγίων.

Ἡ ὕπαρξη τοῦ παλαιότερου Ναοῦ τῆς Ἁγίας Μαρίνης ἐπιβεβαιώθηκε τό 1977 μέ τήν ἀνεύρεση κτισμάτων ἀρχαιοτέρων Ναῶν, κατά τήν θεμελίωση τῶν πελμάτων ἀντικατάστασης τῶν δέκα ξύλινων κιόνων τοῦ Ναοῦ μέ τσιμεντένιες. Ἀνεκτίμητο θησαυρό τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἀποτελεῖ τό ἀδιάφθορο λείψανο τῆς δεξιᾶς χειρός τῆς ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης πού φυλάσσεται στόν Ἱερό Ναό ἀπό αἰῶνες.

Στήν ἐνορία καί ὑπό τήν καθοδήγηση τῶν ἐφημερίων τοῦ Ναοῦ ἐπιτελεῖται ἕνα ἰδιαιτέρως ἀξιόλογο πνευματικό και φιλανθρωπικό ἔργο. Στόν ἐνοριακό Ἱ. Ναό τῶν Ἁγ. Ἀντωνίου καί Μαρίνης ἀνήκουν καί τά ἱερά παρεκλήσια τῆς Ἁγίας Φωτεινής, τῶν Ἁγίων Ἀθανασίου καί Εὐφροσύνης καί τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἁκροπόλεως. Εἰδικότερα γιά τό τελευταῖο αὐτό παρεκκλήσιο ἀξίζει νά ἀναφερθεῖ ὅτι μνημονεύεται γιά πρώτη φορά το 1339. Ἀπό αὐτό συνάγεται ὅτι εἷναι κτίσμα παλαιότερο.

Τό ἱερό παρεκκλήσιο του Ἁγίου Νικολάου, γιά τό ὁποῖο ὑπάρχουν ἀναφορές καί ἀπό ξένους περιηγητές (Cousinertis) εἷναι ἀρχιτεκτονικά τρίκογχος μονόκλιτος Ναός μέ τροῦλο. Ἀναστηλώθηκε ἐκ βάθρων στό χρονικό διάστημα ἀπό τό 1935-1948 καί ἔκτοτε λειτουργεῖ ἀνελλιπῶς κάθε Κυριακή καί ἀποτελεῖ πραγματικό στολίδι καί γιά τήν Ἐκκλησία μας καί γιά τήν πόλη τῶν Σερρῶν. Ἑορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου στή μνήμη τοῦ Ἁγίου Νικολάου.