imsn

Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

από

Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

Κατά τή διήγηση τῶν Εὐαγγελιστῶν, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός πῆρε ἀπό τούς μαθητές του, τόν Πέτρο, τόν Ἰωάννη καί τόν Ἰάκωβο καί ἀνέβηκε στό ὄρος Θαβώρ γιά νά προσευχηθεῖ. Οἱ τρεῖς μαθητές Του, ὅπως ἦταν κουρασμένοι ἀπό τή δύσκολη ἀνάβαση στό Θαβώρ καί ἐνῶ κάθησαν νά ξεκουρασθοῦν, ἔπεσαν σέ βαθύ ὕπνο. Ὅταν ὅμως, ξύπνησαν, ἀντίκρυσαν ἀπροσδόκητο καί ἐξαίσιο θέαμα. Τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἄστραφτε σάν τόν ἥλιο, καί τά φορέματα Του ἦταν λευκά σάν τό φῶς. Τόν περιστοίχιζαν δέ καί συνομιλοῦσαν μαζί Του δυό ἄνδρες, ὁ Μωϋσῆς καί ὁ Ἠλίας. Ἀφοῦ οἱ μαθητές συνῆλθαν κάπως ἀπό τήν ἔκπληξη, ὁ πάντα ἐνθουσιώδης, Πέτρος, θέλοντας νά διατηρηθεῖ αὐτή ἡ ἁγία μέθη πού προκαλοῦσε ἡ ἀκτινοβολία τοῦ Κυρίου, ἱκετευτικά εἶπε νά στήσουν τρεῖς σκηνές. Μία γιά τόν Κύριο, μία γιά τό Μωϋση καί μία γιά τόν Ἠλία. Πρίν προλάβει, ὅμως, νά τελειώσει τή φράση του, ἦλθε σύννεφο πού τούς σκέπασε καί μέσα ἀπ’αὐτό ἀκούστηκε φωνή πού ἔλεγε: “Οὖτος ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, αὐτοῦ ἀκούετε”. Δηλαδή, Αὐτός εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, πού τόν ἔστειλα γιά νά σωθεῖ ὁ κόσμος, Αὐτόν νά ἀκοῦτε. Ὀφείλουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς ὄχι μόνο νά Τόν ἀκοῦμε, ἀλλά καί νά Τόν ὑπακοῦμε. Σέ ὁποιοδήποτε δρόμο μᾶς φέρει, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά πειθαρχοῦμε.

Τῆ ΚΖ’ τοῦ μηνός Ἰουλίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος καί ἰματικοῦ Παντελεήμονος

από

Τῆ ΚΖ' τοῦ μηνός Ἰουλίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος καί ἰματικοῦ Παντελεήμονος

Ὁ Ἅγιος Παντελεήμων τιμᾶται σήμερα ἀπό τήν Ἁγία Ὀρθοδοξία μας. Ἔζησε στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ καί καταγόταν ἀπό τή Νικομήδεια. Τόν πατέρα του τόν ἔλεγαν Εὐστόργιο καί τή μητέρα του, πού ἦταν εὐσεβέστατη χριστιανή, Εὐβούλη. Ὁ Παντελεήμων γρήγορα στερήθηκε τίς φροντίδες τῆς μητέρας του, διότι πέθανε πρόωρα. Ἀλλά ὁ Θεός τόν ἀξίωσε νά διδαχθεῖ τή χριστιανική πίστη ἀπό ἕνα διακεκριμένο λειτουργό τῆς Ἐκκλησίας, τόν Ἱερέα Ἑρμόλαο. Τότε ὁ Παντελεήμων εἴχε τελειώσει τίς ἰατρικές του σπουδές, κοντά στό φημισμένο Εὐφρόσυνο. Τήν ἐπιστήμη του χρησιμοποίησε ἰδιαίτερα γιά τούς ἀπόρους ἀσθενεῖς καί ἔτρεχε μέ μοναδική προθυμία στίς καλύβες τους, βοηθώντας τους ὄχι μόνο ἰατρικά, ἀλλά καί χρηματικά.

Σέ κάθε σπίτι πού ἔμπαινε δίδασκε τό Εὐαγγέλιο καί ἔφερνε σ’αὐτό πολλές ψυχές. Ἦταν εὐσπλαχνικός σέ ἀκρότατο βαθμό γιά ὅλους τούς πάσχοντες, γι’αὐτό καί ὁ Θεός τοῦ δώρησε τό χάρισμα νά θεραπεύει ἀσθενεῖς μέ μόνη τήν προσευχή του. Ἔτσι θεράπευσε πολλούς, μεταξύ αὐτῶν καί ἕνα τυφλό πού ἔγινε ἀφορμή νά συλλάβει ὁ Διοκλητιανός καί τόν Ἅγιο.

Τόν τυφλό τόν θανάτωσε διότι πίστεψε στό Χριστό καί τόν Παντελεήμονα ὑπέβαλε σέ φρικτά βασανιστήρια, ὥσπου στο τέλος τόν ἀποκεφάλισε. Ὁ Παντελεήμων, ὅμως ἀνήκει σ’αὐτούς, γιά τούς ὁποίους ὁ Κύριος εἶπε: “μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται”. Μακάριοι, δηλαδή, εἶναι οἱ εὐσπλαχνικοί πού συμπονοῦν στή δυστυχία τοῦ πλησίον, διότι αὐτοί θά ἐλεηθοῦν ἀπό τό Θεό τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Στήν πόλη τῶν Σερρῶν ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου τιμᾶται καί πανηγυρίζεται στόν ὁμώνυμο Ναό του.

Τῆ ΚΣΤ’ τοῦ μηνός Ἰουλίου, Μνήμη της Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Παρασκευῆς.

από

Τῆ ΚΣΤ' τοῦ μηνός Ἰουλίου, Μνήμη της Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Παρασκευῆς.

Τή σημερινή μέρα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τή μνήμη τῶν Ἁγίων Ἑρμολάου, Ἑρμίππου καί Ἑρμοκράτη. Ἰδιαίτερα ὅμως τιμοῦμε τή μνήμη τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Παρασκευῆς στό ὁμώνυμο Παρεκκλήσι πού ὑπάρχει στήν πόλη τῶν Σερρῶν.

Ἡ Ἁγία Παρασκευή γεννήθηκε στή Ρώμη, ὅταν αὐτοκράτορας ἧταν ὁ Ἀντιμῆνος (138 – 160 μ.Χ.). Ἦταν κόρη τοῦ Ἀγάθωνα καί τῆς Πολιτείας. Χριστιανοί καί οἱ δύο, ἀνέθρεψαν τήν κόρη τους ἐν παιδεία καί νουθεσία Κυρίου, διότι δέν εἶχαν παιδί καί εὐχήθηκαν, ἄν ἀποκτήσουν, νά τό ἀφιερώσουν στό Θεό. Πράγματι, ὁ Θεός τούς χάρισε παιδί καί γεννήθηκε ἡμέρα παρασκευή. Καί ἐπειδή ἦταν κόρη, ἔδωσαν τό ὄνομα τῆς ἡμέρας αὐτῆς. Μετά τό θάνατο τῶν γονέων της ἡ Παρασκευή μοίρασε τά ὑπάρχοντα της στούς φτωχούς, καί αὐτή, ἐμπνεόμενη ἀπό θερμή ἀγάπη πρός τό Χριστό, γύριζε τή Ρώμη καί τά χωριά, κηρύττοντας τό Εὐαγγέλιο. Ἡ δράση της, ὅμως προκάλεσε τόν εἰδωλολάτρη βασιλιά Ἀντωνῖνο, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ τή συνέλαβε, τῆς ὑποσχέθηκε ὅτι θά ἔχει πολλά ἐπίγεια ἀγαθά καί ἀπολαύσεις, ἄν θυσιάσει στούς Θεούς. Τότε ἡ Ἁγία, ὀρθά-κοφτά ἀπάντησε μέ τά λόγια τοῦ προφήτη Ἱερεμία: “Θεοί οἵ τόν οὐρανόν καί τήν γῆν οὐκ ἐποίησαν, ἀπολέσθωσαν ἐκ τῆς γῆς”. Δηλαδή, θεοί πού δέν δημιούργησαν τόν οὐρανό καί τή γῆ, ἄς χαθοῦν ἀπό τό πρόσωπο τῆς γῆς! Τότε ὁ Ἀντωνῖνος διέταξε καί τήν ἔβαλαν σ’ἕνα λέβητα μέ καυτό λάδι καί πίσσα. Ἐπειδή ὅμως εἶδε τήν Ἁγία ἄθικτη, ράντισε τό πρόσωπο του μέ τό ὑγρό αὐτό, γιά νά δοκιμάσει ἄν πράγματι εἶναι καυτό καί ἀμέσως τυφλώθηκε. Ἀλλά ἡ Ἁγία μέ προσευχή ἔδωσε στόν Ἀντωνῖνο τό φῶς του, μέ ἀποτέλεσμα νά πιστέψει στό Χριστό. Ἀργότερα, ἡ Ἁγία Παρασκευῆ ἀξιώθηκε μαρτυρικοῦ θανάτου μέ ἀποκεφαλισμό.

Τῆ Κ’ τοῦ μηνός Ἰουλίου, Μνήμη τῆς εἰς οὐρανούς πυρφόρου ἀναβάσεως τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου προφήτου Ἠλιού τοῦ θεσβίτου.

από

Τῆ Κ' τοῦ μηνός Ἰουλίου, Μνήμη τῆς εἰς οὐρανούς πυρφόρου ἀναβάσεως τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου προφήτου Ἠλιού τοῦ θεσβίτου.

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τή σημερινή μέρα τιμᾶ τή μνήμη τοῦ προφ. Ηλιού τοῦ θεσβίτου. Ὁ προφήτης Ἠλίας ἧταν γιός τοῦ Σωβάκ καί καταγόταν ἀπό τήν θέσβη, γι’ αὐτό καί ὀνομάστηκε θεσβίτης. Κατοικοῦσε στή γῆ Γαλαάδ καί ἔδρασε στά χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Ἀχαάβ πρίν 816 χρόνια πρό Χριστοῦ.

Ὁ Ἠλίας ὑπῆρξε προφήτης πολύ δραστήριος, μέ φλογερή ψυχή καί καρδιά τολμηρή, ἄξιος ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ. Εἷναι αὐτός πού κατέβασε τρεῖς φορές φωτιά ἀπό τόν οὐρανό, κάνοντας τούς Ἰσραηλίτες μέ μιά φωνή νά ποῦν: “ἀληθῶς Κύριος ὁ Θεός, αὐτός ὁ Θεός”. Δηλαδή, ἀληθινά! Ὁ Κύριος, ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ, αὐτός εἷναι ὁ μόνος πραγματικός καί ἀληθινός Θεός. Ὁ Ἠλίας, ἐπίσης, εἷναι ἐκεῖνος πού μέ τή γλώσσα του ἐμπόδισε τή βροχή καί δέν ἔβρεξε ὁ οὐρανός τρισήμισυ χρόνια. Εἷναι ἐκεῖνος πού ἀνέστησε τό νεκρό γιό τῆς Σεραφθίας χήρας, πού κατέκαυσε τούς ἐκατό ἀνθρώπους πού ἔστειλε ὁ βασιλιάς Ὀζοχίας. Εἷναι ἐκεῖνος πού στό ὄρος χωρήβ εἷδε τό Θεό, ὅσο εἷναι δυνατό, βέβαια, νά Τόν δεῖ ἄνθρωπος. Εἷναι ἐκεῖνος πού ἔσχισε τόν Ἰορδάνη ποταμό καί ἀνελήφθη μέ πύρινη ἄμαξα στόν ούρανό. Τέλος, εἷναι ἐκεῖνος πού στή Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ στάθηκε δίπλα Του μαζί μέ τόν Μωϋσῆ. Ὅλα αὐτά δείχνουν μέ πόσο ζῆλο ὑπηρέτησε ὁ προφήτης Ἠλίας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.