imsn

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ

από

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ

Τῆ Παρασκευῆ τῆς Διακαινησίμου ἐορτάζομεν τά ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καί Θεομήτορος, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ἔτι δέ καί μνείαν ποιούμεθα τῶν ἐν τούτω τελεσθέντων ὑπερφυῶν θαυμάτων παρά τῆς Θεομήτορος.

Ὁ αὐτοκράτωρ Λέων ὁ Α’ συνάντησε κάποτε στό δάσος στά περίχωρα τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἕναν τυφλό ὁ ὁποῖος παρακαλοῦσε νά τοῦ δώσουν νερό. Τότε ὁ αὐτοκράτωρ ἄκουσε τή φωνή τῆς Παναγίας πού τοῦ ἔλεγε σέ ποιό σημεῖο θά ἔβρισκε νερό. Ἐκεῖ ἀκριβῶς κτίσθηκε στά μέσα τοῦ Ε’ αἰώνα ἀπό τόν αὐτοκράτορα Λέοντα τόν Θρακιώτη Ναός καί ὀνομάσθηκε Ζωοδόχος Πηγή, ἡ γνωστή Μονή τοῦ Μπαλουκλῆ.

Αὐτοῦ τοῦ Ναοῦ τά ἐγκαίνια μνημονεύει τή μέρα αὐτή ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πού ἔγιναν στίς 2 Φεβρουαρίου 1835, ἀπό τόν Πατριάρχη Κωνστάντιο τόν Β’ καί 12 ἄλλων ἀρχιερέων, μετά ἀπό ἄδεια τοῦ σουλτάνου Μαχμούτ καί ἀφοῦ ἔγινε ἀνασκαφή καί βρέθηκαν τά θεμέλια τοῦ ἀρχαίου Ναοῦ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς.

Τό νερό της ἔκανε πολλές θεραπεῖες σέ ἀρρώστιες, μέ τή χάρη τῆς Θεοτόκου. Φυγάδεψε δαίμονες ἀπελευθέρωσε δεσμίους πού ἄδικα βρισκόταν στή φυλακή, θεράπευσε τόν αὐτοκράτορα Λέοντα τόν Σοφό, καί ἔκανε πολλά ἀκόμη θαύματα.

ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

από

ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

Τῆ ἡμέρα Πέμπτη τῆς ἕκτης Ἑβδομάδος ἀπό τοῦ Πάσχα, τήν Ἀνάληψιν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Σαράντα ἡμέρες μετά τό Πάσχα, σύμφωνα μέ τίς ἐξιστορίσεις τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν, πραγματοποιήθηκε ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, πού εἶναι μία ἀπό τίς σπουδαῖες Δεσποτικές ἑορτές.

Ἡ σημασία τῆς Ἀναλήψεως εἶναι πολύ μεγάλη. Διότι ὅταν λέμε ὅτι ἀνελήφθη ὁ Κύριος δέν ἐννοοῦμε ὅτι ἀνελήφθη ὡς θεός, γιατί ὡς Θεός ἧταν πάντοτε στούς οὐρανούς, ἀλλ’ὅτι ἀνελήφθη ὡς Θεάνθρωπος, γεγονός τό ὁποῖο σημαίνει ὅτι ἀνελήφθη ἡ δική μας, ἡ ἀνθρώπινη φύση, πού κάθισε στά δεξιά τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, ὅπως θεολογικώτατα λέει τό Δοξαστικό τῶν Ἀποστίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ: “Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῶ, Κύριος ἐν φωνή σάλπιγγος, τοῦ ἀνυψῶσαι τήν πεσοῦσαν εἰκόνα τοῦ Ἀδάμ”.

Ἐπάνοδος, λοιπόν, τοῦ Θεανθρώπου στόν οὐρανό, ἀνύψωση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ὡς νικήτριας μέχρι τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, στοιχεῖα πού προσφέρει σέ ὅλους μας ἡ ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως καί γεμίζει μέ αὐτά ἀπό χαρά καί ἐλπίδα τίς ψυχές μας.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

από

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Τῆ Κυριακῆ ἕκτη ἀπό του Πάσχα, τό εἰς τόν ἐκ γενετῆς Τυφλόν ἐορτάζομεν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ θαῦμα.

Τήν Κυριακή αὐτή ἔχουμε τήν θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ (Ἰωαν. 9, 1-38). Ὁ ἐκ γενετῆς τυφλός μέ τήν πίστη στήν καρδιά βρίσκει ὄχι μόνο τό φῶς τῶν ματιῶν του, ἀλλά καί τό πνευματικό φῶς τῆς θεογνωσίας. “Πιστεύω, Κύριε-ὡμολόγησε- καί προσεκύνησεν αὐτῶ”. Ἀντίθετα οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι μέ τά μάτια ὀρθάνοικτα, παρά τό ἀδιαφιλονίκητο θαῦμα, πού τό εἶχαν διαπιστώσει καί ἐξακριβώσει μέ κάθε λεπτομέρεια, μένουν στό πνευματικό σκοτάδι καί στήν ἄρνηση τοῦ φωτός. Αὐτό ἀποδεικνύει γιά μία ἀκόμη φορά ὅτι ἡ πίστη στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι θέμα ἀποδείξεων, πειστηρίων καί λογικῶν ἐπιχειρημάτων, ἀλλά θέμα καθαρότητος τῆς καρδιᾶς καί ἀγνῆς διαθέσεως.

ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

από

ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Τῆ αὐτῆ ἡμέρα, Σαββάτω πρό τῶν Βαΐων του ἁγίου καί δικαίου φίλου τοῦ Χριστοῦ Λαζάρου τοῦ τετραημέρου.

Μέ τήν ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου, ὁ Κύριος προϋπογράφει τήν θαυμαστή του νίκη κατά τοῦ θανάτου καί προδηλώνει τήν δική του Ἀνάσταση. Ὁ φίλος τοῦ Χριστοῦ ὁ Λάζαρος ἀποτελεῖ τήν προσωποποίηση τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί ἡ βηθανία, ὅπου βρίσκεται τό σπίτι του, εἶναι σύμβολο ὁλόκληρης τῆς οἰκουμένης, ὁ τόπος ὅπου κατοικεῖ ὁ κάθε ἄνθρωπος.

Τήν μεγάλη χαρά γι’ αὐτή τήν πιστοποίηση τῆς κοινῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου, τοῦ Κυρίου και ὅλων τῶν πιστῶν, τήν ἐκφράζει θαυμάσια τό Ἀπολυτίκιο τοῦ Λαζάρου.

Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες,
σοὶ τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου».