administrator

ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2017

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ

«Ἰδού γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην,
ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ,
ὅς ἐστι Χριστός Κύριος, ἐν πόλει Δαυίδ». (Λκ 2, 10, 11).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Γιά μία ἀκόμη φορά μᾶς ἀξιώνει σήμερα τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μας, μέσα στόν λειτουργικό χρόνο τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας νά ἑορτάσουμε τήν θεία Ἐνανθρώπησή Του, νά προσκυνήσουμε τό μέγα καί παράδοξο Μυστήριο τῆς Σαρκώσεώς Του, νά χαροῦμε τήν σωτήρια ἐπίσκεψή Του στή γῆ καί νά λάμψουν οἱ ἀποσταμένες ψυχές μας ἀπό τό οὐράνιο φῶς τοῦ θεοδρόμου ἀστέρος τῆς ἁγίας Βηθλέεμ.

Στό πρόσωπο τοῦ γεννηθέντος Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί μέσα ἀπό τό ἀπολυτρωτικό Του ἔργο ἀποκαλύπτεται μέ θαυμαστό τρόπο ἡ ὀντολογική ἑνότητα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί ὅλης τῆς θείας δημιουργίας. Γιά τόν λόγο αὐτό ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνα συγκλονιστικό γεγονός, πού φανερώνει στόν κόσμο τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τήν μέριμνά Του γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καί τόν ἀνακαινισμό τῆς δημιουργίας. Μέ τήν ἐν χρόνῳ γέννησή Του, ὁ «Εἷς τῆς Τριάδος», ὁ ἀθάνατος Λόγος τοῦ Πατρός προσλαμβάνει φιλανθρώπως καί συγκαταβατικῶς ὅλο τό ἀνθρώπινο φύραμα, πτωχεύει καί κενώνεται γιά τόν ὑπαρξιακό πλουτισμό τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Θεός τοῦ παντός διά τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας Του ἦλθε στή γῆ ὡς ὁ νέος Ἀδάμ ἐν σχήματι ταπεινώσεως, γιά νά ἀναπλάσει, νά θεραπεύσει, νά δικαιώσει, νά φωτίσει τόν ἄνθρωπο καί νά εὐλογήσει ὁλόκληρη τήν κτίση, ἡ ὁποία ἔφερε ἐπάνω της τά μελανά στίγματα τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος.

Ἡ ἐνσάρκωση καί ἡ φανέρωση τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσα στήν ἀνθρώπινη ἱστορία εἶναι τό «μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον» (Α’ Τιμ. 3, 16), τό ὑπερφυές θαῦμα τῶν αἰώνων, ὁ πυρήνας τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ ἄπειρος φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἡ αἰτία ὥστε νά διέλθει τούς οὐρανούς καί νά ἐνδυθεῖ τήν ἀνθρώπινη φύση, γιά νά ἀναζητήσει καί νά σώσει τόν πεσμένο ἄνθρωπο, τήν χαμένη εἰκόνα Του, τό δικό Του δημιούργημα. Ἡ δεινῶς ἀμαυρωθεῖσα καί θανασίμως τραυματισθεῖσα φύσις μας εὑρίσκετο πεσμένη ἡμιθανής στό βυθό τῆς ἁμαρτίας καί ὡς ἐκ τούτου εἶχε τήν ἀνάγκη ἀπό κάποιο πανίσχυρο χέρι γιά νά τήν ἀνασύρει καί νά τήν σώσει. Ἐπειδή ὅμως κανενός συνδούλου τό χέρι, ἀγγέλου ἤ ἀνθρώπου, δέν εἶχε αὐτή τήν ἱκανότητα, καθώς ἡ πτῶσις τοῦ ἀνθρώπου δέν ἦταν ἁπλῶς ἠθική ἀλλά βαθιά ὀντολογική, ἐκτείνεται φιλοστόργως ἡ πανσθενουργός πατρική δεξιά τοῦ Ὑψίστου γιά νά ἀνελκύσει ὑπερφυῶς τήν φύσιν μας «ἐξ Ἅδου καί σκιᾶς θανάτου» ὅπου εὑρίσκετο κειμένη ὡς «ἐξαίσιον πτῶμα» καί νά τήν ὁδηγήσει θεωμένη καί ἀπαστράπτουσα ψηλά στόν θρόνο τῆς θεότητος. Τό ἀσύλληπτο αὐτό μυστήριο εἶναι παντός ἄλλου ἀνώτερο καί δέν συγκρίνεται οὔτε καί μέ αὐτή τήν δημιουργία τοῦ κόσμου ἀπό τόν Θεό ἐκ τοῦ μηδενός. Ὁ «ἀεί Ὤν», ὁ Ἄναρχος καί Ἄκτιστος Θεός, τώρα γίνεται ὁ Ἴδιος δημιούργημα, «ὁ ἀόρατος ὁρᾶται, ὁ ἀναφής ψηλαφᾶται, ὁ ἄχρονος ἄρχεται, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ Υἱός ἀνθρώπου γίνεται» (Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος ΛΗ’, Εἰς τά Θεοφάνεια, εἴτουν Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος), γεννᾶται, βαπτίζεται, σταυρώνεται, ἀνίσταται, ἀναλαμβάνεται στούς οὐρανούς μέ σῶμα καί μορφή ἀνθρώπινη καί δοξάζεται στούς αἰῶνες ὡς ἀληθής Θεάνθρωπος. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός χαρακτηρίζει τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ὡς «τό πάντων καινῶν, καινότατον θαῦμα, τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον» (Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως Γ´ 45, ΕΠΕ 1, 282).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἀναλαμβάνει ὁλόκληρη τήν ἀνθρώπινη φύση, «ὅλον τόν Ἀδάμ, τόν πρό τῆς παραβάσεως, τόν ἁμαρτίας ἐλεύθερον» (Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός), παρεκτός ἁμαρτίας, διότι ἡ ἁμαρτία δέν ἀνήκει στήν φύση μας ἀλλά «ἐν τῇ ἡμετέρᾳ αὐτεξουσίῳ προαιρέσει» (Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός), δηλαδή στήν ἐλεύθερη βούλησή μας, γιά νά θεραπεύσει καί νά θεώσει τόν ἄνθρωπο, καθώς «τό γάρ ἀπρόσληπτον καί ἀθεράπευτον» (Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός). Νά ἑνώσει τό ἄκτιστο μέ τό κτιστό στό πρόσωπό Του καί ἔτσι νά ἀναστρέψει τήν φορά τῆς κτίσεως ὅλης πρός τόν ἀφανισμό καί τό μηδέν. Στό θεανδρικό πρόσωπό Του ἑνώθηκε ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη φύση «ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀδιαιρέτως, ἀχωρίστως». Ἔχουμε Πατέρα τόν Θεό, τόν Ὁποῖο βλέπουμε στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὡς φιλάνθρωπο καί ἐλεήμονα, στοργικό καί παντοδύναμο, δίκαιο καί ἀληθινό. Ὁ Θεός γεννήθηκε στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, γιά νά ἀναζητήσει ὡς στοργικός Πατέρας τό πλάσμα Του, νά θεραπεύσει τό προπατορικό ἁμάρτημα πού ἄνοιξε τίς πύλες τοῦ θανάτου, νά κατακρίνει τήν ἁμαρτία στήν πανακήρατη σάρκα Του, νά συντρίψει τόν θάνατο καί τόν διάβολο, νά χαρίσει ζωή καί πληρότητα ζωῆς, νά σταματήσει τήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς κτίσεως πρός τό ὑπαρξιακό μηδέν. Γίνεται ἕνα μέ μᾶς γιά νά μᾶς λυτρώσει, νά μᾶς χριστοποιήσει, ὥστε μέ τήν δική Του χάριν νά γίνουμε «κοινωνοί θείας φύσεως» (Β’  Πέτρ. 1, 4). Γι’ αὐτό καί ἡ οὐράνια ἐξαγγελία στούς Ποιμένες ὅτι «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστός Κύριος» (Λκ. 2, 11) μᾶς γεμίζει μέ χαρά ἀνείπωτη καθώς βεβαιωνόμεθα ὅτι «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰω. 1, 14). Μέσα στό θάμβος τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας μποροῦμε πλέον ἀπό αὐτήν τήν ζωή νά ἑορτάζουμε «ἀεί Χριστούγεννα» (Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής). Ἄς πλατύνουμε λοιπόν τίς καρδιές μας, ἀδελφοί, γιά τόν Χριστό, ὥστε νά γεννηθεῖ στήν καρδιά μας. Ἐκεῖνος ταπεινά καί φιλόστοργα θά ἔλθῃ. Ἀρκεῖ ἐμεῖς νά ἑτοιμάσουμε τή φάτνη τῆς ψυχῆς μας, ἀπομακρύνοντας τήν ἀπιστία, τόν ἐγωισμό, τήν ἀπληστία, τήν ἰδιοτέλεια, τήν ἀδικία, τό ψέμα, τήν μισανθρωπία καί κάθε κακία. Καιρός πλέον νά ἀνανοηματοδοτήσουμε μέ τήν θερμουργό δύναμη τῆς πίστεως στό Σωτῆρα Χριστό τήν ἀνευλόγητη, ἄπονη, ἀδιάφορη, ἀνέλπιστη καί ἀνειρήνευτη ζωή μας. Ἄς κάνουμε σήμερα, Χριστούγεννα, μιά νέα ἀρχή.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ, ΑΔΕΛΦΟΙ! ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ!
Χρόνια πολλά, εὐλογημένα καί ἅγια.

Ἡ δε χάρις καί τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ δι’ ἡμᾶς καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου εἴθε νά εἶναι πάντοτε μαζί σας.

Μετ’ εὐχῶν ἐγκαρδίων καί ἀγάπης ἐν Χριστῷ νηπιάσαντι

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Πρός τούς εὐλογημένους Χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ὡς καλῶς γνωρίζετε ὅλοι σας ἡ θεόσωστος Ἱερά Μητρόπολίς μας κοσμεῖται καί περιφρουρεῖται πνευματικῶς ἀπό περικαλλεῖς Ἱερούς Ναούς καί περίσεμνα μοναστικά ἱερά καθιδρύματα, πού ἀποτελοῦν ἁγίους Οἶκους τοῦ Θεοῦ, ἱερούς τόπους ἀδιαλείπτου προσευχῆς, ἀσκήσεως καί ἐν Χριστῷ τελειώσεως, λιμένας σωτηρίας, θεραπευτήρια ψυχῶν καί σωμάτων, χώρους ἁγιασμοῦ, φάρους φωτεινούς θείου φωτός καί ὀάσεις πνευματικές πρός ψυχικήν ἀνάπαυσιν καί παράκλησιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Ἀνάμεσα στίς περίπυστες Ἱερές Μονές τῆς ἐπαρχίας μας ἰδιαιτέραν πνευματικήν θέσιν ἔχει καί ἡ νεοσύστατη ἀνδρῶα Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Σερρῶν, πού συνεχίζει μία μακράν παράδοσιν ἁγιασμοῦ, ἔχουσα τίς ἱστορικές ρίζες της στήν βυζαντινήν ἐποχήν.

Στήν Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Ὁσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευῆς Σερρῶν, ἐκτός τῶν ἄλλων ἱερῶν σεβασμάτων, φυλάσσεται καί ἡ περίπυστος ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Καταφυγῆς, ὡς μόνιμη ἁγιαστική παρουσία καί εὐλογία τῆς μοναστικῆς Ἀδελφότητος, ἀλλά καί ὁλόκληρου τοῦ Σερραϊκοῦ λαοῦ. Ἀπό τοῦ παρελθόντος ἔτους ὁρίσθηκε νά τιμᾶται ἡ ἐτήσιος μνήμη τῆς ἱερᾶς Συνάξεως τῆς Κυρίας Θεοτόκου τῆς Καταφυγῆς κατά τήν δευτέραν ἡμέραν τῶν ἁγίων Χριστουγέννων, 26η Δεκεμβρίου ἐ. ἔ., πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ ἀξιοχρέως τό ὑπερευλογημένο πρόσωπο τῆς Ὑπερευλογημένης Παρθένου Μαρίας, ἡ ὁποία ὑπηρέτησε σεμνοπρεπῶς τό μυστήριο τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως πού ἑορτάζουμε αὐτές τίς ἡμέρες. Ὁ Μέγας πανηγυρικός Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός θά τελεσθεῖ στήν ὡς εἴρηται Ἱερά Μονή τήν Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου στίς 6:00 τό ἀπόγευμα, ἐνῶ τήν Τρίτη 26 Δεκεμβρίου θά τελεσθοῦν ὁ ὄρθρος καί ἡ πανηγυρική θεία Λειτουργία.

Ἡ δε χάρις τοῦ δι’ ἡμᾶς νηπιάσαντος Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Καταφυγῆς, εἴη μετά πάντων ἡμῶν.

Μετ’ εὐχῶν πατρικῶν καί ἀγάπης ἐν Κυρίῳ πολλῆς

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος