administrator

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Η Εκκλησία έχει μεγάλη πείρα
και των δυσκολιών, αλλά και των απαντήσεων,
που δίδει ο Θεός στον κατάλληλο χρόνο!»

18-02-2024

Στον ιστορικό ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Σερρών, στο παλαιό κωδωνοστάσιο του οποίου έλαβε χώρα την 14η Ιουλίου 1907 η ηρωϊκή μάχη του Μακεδονικού  Σώματος του Σερραίου οπλαρχηγού Δ. Γκογκολάκη, γνωστού ως «Καπετάν Μητρούση», κατά των οθωμανών κατακτητών, ιερούργησε, την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος.

Στις ευλογημένες στιγμές της ευχαριστιακής Συνάξεως, στην οποία συμμετείχαν συμπροσευχητικώς και η Βουλευτής Σερρών κ. Φ. Αραμπατζή, καθώς και μέγα πλήθος του λαού του Θεού, προσετέθη και η χαρά του μυστηρίου της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας του επί τριετία ιερολογ. πρωτοδιακόνου, π. Καλλινίκου Ματσαρόκη, πτυχιούχου της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης.

Βαθύτατα συγκινημένος, ο νέος Πρεσβύτερος της Εκκλησίας, προ της χειροτονίας του, απηύθυνε λόγους δοξολογίας προς τον άγιο Θεό, αλλά και ευχαριστίας προς τον σεπτό Ποιμενάρχη της Εκκλησίας των Σερρών, τους κληρικούς και λαϊκούς συνεργάτες της τοπικής Εκκλησίας, τη σεμνή του σύζυγο, τους κατά σάρκα οικογενείς και κατά πνεύμα εν Χριστώ αδελφούς του και τον πιστό λαό της περιοχής, οι οποίοι συνήργησαν στην κατά Θεόν προκοπή του.

Στην αντιφώνησή του, προς το νέο Πρεσβύτερο, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, απηύθυνε πατρικές νουθεσίες και πνευματικές προτροπές, τονίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής: «Αγαπητό μου παιδί, π. Καλλίνικε, ιδού ότι επέστη διά σε η μεγάλη και επιφανής ημέρα του Κυρίου, κατά την οποία βιώνεις εν πληθούση και αγαλλομένη Εκκλησία, το αγιώτατο μυστήριο της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας σου, μυστήριον Ευαγγελισμού και Πεντηκοστής, την είσοδό σου, δηλαδή, στον γνόφο της θείας μεγαλειότητος.

Σήμερον, λαμβάνεις επιπλέον χάριν Θεού και δύναμιν ουράνιον, ώστε να υπηρετήσεις το μυστήριον της εις Χριστόν πίστεως στις αποσταμένες ψυχές των ανθρώπων.

Ιδού, ότι μετά από παρέλευση τριών και πλέον ετών, επέστη ο καιρός και του δικού σου ευαγγελισμού, κατά τον οποίον καλείσαι υπό του Κυρίου μας, από σήμερον, να λάβεις χάριν και να ακολουθήσεις τα βήματά Του, τα οποία είναι γεμάτα χάριν ουράνιον, αλλά και αίμα πολύ, το οποίον έχυσε ο Ίδιος επί του Σταυρού, αλλά και οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας, δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια τώρα, για χάρη της Ευαγγελικής αλήθειας.

Από σήμερον, παιδί μου, θα βαδίζεις στα χνάρια του Χριστού και των Αγίων Αποστόλων Του, σε έναν δρόμον ανηφορικόν, δύσκολον, αιματηρόν, θα ανεβαίνεις έναν δρόμον, ο οποίος οδηγεί σε έναν Σταυρό, μέσα από τον οποίον θα ατενίζεις και θα προγεύεσαι την χαράν της Αναστάσεως. Γιατί, πράγματι το μυστήριον της ιερωσύνης, παιδί μου Καλλίνικε, είναι το μυστήριον του Σταυρού και της Αναστάσεως. Ο Κύριός μας, αυτόν τον Σταυρόν έθεσε επί των ασθενικών ώμων μας, ο οποίος μας αγιάζει, μας καθαρίζει, μας φωτίζει, μας οδηγεί στην χαράν της Αναστάσεως, την οποίαν κανείς δεν μπορεί να κλέψει από την ψυχή μας.

Αγαπητέ μου διάκονε Καλλίνικε, τρία ολόκληρα χρόνια στάθηκες φιλόπονα και αξιοπρεπώς δίπλα στον Επίσκοπόν σου, διακονώντας το μυστήριον του Χριστού και της Εκκλησίας μας και πράγματι είχες την δυνατότητα, όπως το απέδειξε ο λόγος σου πριν λίγες στιγμές, να ψηλαφήσεις, μέσα από τους πολλούς κόπους, τους αγώνες και τις αγωνίες μας, την μαρτυρία ενός ταπεινού Ποιμένος της Εκκλησίας, σε μια εποχή, όπου πολλά μεταβάλλονται, πολλά ωφέλιμα και αναγκαία ανατρέπονται μετά πατάγου. Αυτά, που μέχρι εχθές εθεωρούντο δεδομένα και αυτονόητα στη ζωή της Πατρίδος μας, βλέπεις πόσο απερίσκεπτα, ορισμένοι επιθυμούν να τα κρημνίσουν, να τα υποκαταστήσουν. Με τι άραγε; Και τούτο, επειδή εθεώρησαν τόσο πρόχειρα το σκοτάδι ως πρόοδον και την αμαρτία ως δικαίωμα και απελευθέρωση από τα δεσμά και την καταπίεση, δήθεν, που επιβάλλει ο Χριστός και η Εκκλησία στον κόσμο. Κατ’ αυτούς, ο Χριστός πρέπει να μπει στο περιθώριο της κοινωνίας, ως ένα μουσειακό είδος μίας άλλης εποχής. Μα, ο Χριστός, αγαπητοί μου, είναι ζωή και φως και αλήθεια, και φάρμακο. Δεν είναι μουσειακό έκθεμα! Ό,τι οι άνθρωποι άκριτα κρημνίζουν, η χάρις του Θεού θα βρει τρόπο να το ξαναχτίσει!

Όλες αυτές τις τελευταίες ιδίως ημέρες ακούσαμε και είδαμε πράγματα, ιδιαιτέρως στενάχωρα, προερχόμενα από ανθρώπους, οι οποίοι θέλουν μία Εκκλησία άνευρη, άφωνη, απομεινάρι ενός ενδόξου μεν, αλλά όχι απαραίτητου πλέον παρελθόντος. Κάνουν λάθος μέγα! Λησμονούν, αδικούντες την αλήθεια και τον εαυτό τους τον ίδιο, ότι η πίστις μας δεν είναι αφήγημα, δεν είναι ιδεολογία, δεν είναι εργαλείο και θεραπαινίδα ουδενός συστήματος, αλλά είναι φως, ήθος, ζωή και μάλιστα πληρότητα ζωής. Αυτή τη ζωή και αυτή την αλήθεια, που ελευθερώνει, θεραπεύει, σώζει, θα προσφέρεις και εσύ ως ιερεύς από σήμερα εις την διακονίαν σου και δια της διακονίας σου στους ανθρώπους. Σε όλους τους ανθρώπους. Και αν σήμερα κάποιοι μας ξεχωρίζουν, η Εκκλησία δεν ξεχωρίζει κανένα.

Καθώς μάλιστα το μυστήριο της ανομίας ενεργείται, οι συνθήκες της διακονίας μας θα γίνονται ακόμη δυσκολότερες. Η Εκκλησία έχει πείρα και των δυσκολιών, αλλά και των απαντήσεων, που δίδει ο Θεός στην κατάλληλη εποχή και την κατάλληλη στιγμή. Μας πικραίνουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές, αλλά επειδή έχομε την ελπίδα μας, όχι εις τους ανθρώπους, αλλά εις τον Θεόν, εις τον θεάνθρωπον Κύριον και μοναδικό Σωτήρα μας, γι’ αυτό πορευόμεθα με ελπίδα, αισιοδοξία και χαρά στη ζωή μας. Αυτά σου τα λέγω παιδί μου, εν είδει, πνευματικών συμβουλών και υποθηκών, επειδή από σήμερα κιόλας, ως ιερεύς θα κληθείς, όπως ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος μας είπε και μας έγραψε, να επιτελέσεις το εκκλησιαστικό έργο σου, να αρπάξεις, δηλαδή, με την δύναμη του Χριστού, τις ψυχές των ανθρώπων από τα νύχια του διαβόλου και του κόσμου της αμαρτίας χαρίζοντας σ’ αυτές δυνατές πτέρυγες, τις πτέρυγες της πίστεως και της αγάπης, για να ανεβαίνουν στον ουρανόν προς συνάντησιν και ανάκρασιν μετά του Θεού μας. Το ιερό σου λειτούργημα σου υπαγορεύει από σήμερον να εργάζεσαι «πτερώσαι ψυχήν, αρπάσαι κόσμου και δούναι Θεώ».

Διά σε και διά τα υπόλοιπα παιδιά μου, τους κληρικούς της τοπικής μας Εκκλησίας, τους καρπούς των κόπων και των αγωνιών μου, προσεύχομαι νύκτα και ημέρα για την κατά Θεόν προκοπή σας και την ευλογημένη πορεία σας στην Εκκλησία.

Είσελθε, λοιπόν, παιδί μου, στην χαρά του Κυρίου σου, μη φοβηθείς, μη δειλιάσεις, μη υποστρέψεις εις τα οπίσω, εργάσου με αυταπάρνηση και αγάπη και έσο βέβαιος ότι το έλεός Του θα καταυγάσει τη ζωή σου.

Δόξασε τον Θεόν, τίμησε την μεγάλη ευθύνη και την κλίση Του.

Να είσαι αυθεντικός, ταπεινός, ακέραιος, εργατικός και υπάκουος στην Εκκλησία και τότε Εκείνος θα σου χαρίσει απλόχερα αγιασμόν, ευλογία και πληρότητα χαράς.

Να ζήσεις παιδί μου, να διακονήσεις την Εκκλησία μας με αποστολικό φρόνημα, αγάπη και ένθεο ζήλο και να αγιάσεις. Αμήν!».

Μετά το πέρας του μυστηρίου της χειροτονίας και της απολύσεως της θ. Μυσταγωγίας, ο νέος Πρεσβύτερος της Σερραϊκής Εκκλησίας, π. Καλλίνικος, με την ευλογία του Σεβ. Ποιμενάρχου κ. Θεολόγου, διένειμε το αντίδωρο στο πολυπληθές εκκλησίασμα, το οποίο ευχήθηκε καρδιακώς κάθε από Θεού ευλογία στην ιερατική του ζωή και διακονία στον Αμπελώνα του Κυρίου.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Δυστυχώς, επλεόνασε
στον ανευχαρίστητο και στενόκαρδο
κόσμο μας η ανθρώπινη αχαριστία!»

11-02-2024

Στον ιερό Ναό Αγ. Δημητρίου Τερπνής, ιερούργησε, την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2024, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, ημέρα κατά την οποία, η αγία μητέρα μας ορθόδοξος Εκκλησία, τιμά λειτουργικώς την ιερά μνήμη του Αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Βλασίου, Επισκόπου Σεβαστείας.

Στον εμπνευσμένο, από την σημερινή Ευαγγελική περικοπή «των ταλάντων», λόγο του, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης της Σερραϊκής Εκκλησίας κ. Θεολόγος, προσέφερε χριστοκεντρικές σκέψεις, ωφέλιμες και επιστηρικτικές για τον πνευματικό αγώνα των πιστών, αναφερόμενος στα τρία διαφορετικά πρόσωπα των δούλων, που παρουσιάζονται στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, τα οποία ενσαρκώνουν τις δύο πνευματικές καταστάσεις της πιστότητος, της ευχαριστίας και της φιλοπόνου εργασίας, από την μία πλευρά και της πονηράς ραθυμίας, αχαριστίας και πνευματικής τελματώσεως από την άλλη.

«Η σημερινή παραβολή ‘’των ταλάντων’’, είπε ο Σεβασμιώτατος, προβάλει ενώπιόν μας, ως μία ευκαιρία πνευματικού αναστοχασμού και αγώνος κατά της αγνωμοσύνης και της πονηρίας, που ως μία βαθειά υπαρξιακή τραγωδία μας χωρίζουν από τον Θεό.

Σήμερον, ο σωστικός Κυριακός λόγος θέτει ενώπιόν μας δύο παραδείγματα, το ένα προς μίμηση και το άλλο προς αποφυγή, των καλών και αγαθών υπηρετών του Κυρίου μας και του πονηρού και αχαρίστου δούλου, ο οποίος έμεινε τραγικά άπρακτος και ασυγκίνητος μπροστά στην θεία δωρεά του Κυρίου του.

Στα πρόσωπα των δούλων, οι οποίοι έλαβαν από τον Κύριό μας την δωρεά των ταλάντων, συμφώνως προς το μέτρο των δυνατοτήτων τους, ψηλαφούμε δυο ανθρώπινες συμπεριφορές. Από την μία πλευρά ο φιλότιμος και εργατικός άνθρωπος, που ευχαριστιακά και με ευγνώμονα διάθεση δέχεται τα δώρα του Θεού, τα οποία πολλαπλασιάζει με τον προσωπικό του κόπο και τα αντιπροσφέρει στον Θεό και την εικόνα Του. Στην άλλη πλευρά βρίσκεται ο μονίμως ανευχαρίστητος, αγνώμων, κουτοπόνηρος και οκνηρός άνθρωπος, που ακυρώνει τα θεία τάλαντα με την ζωή του και αδικεί τον εαυτό του, πρωτίστως, και την κοινωνία ευρύτερον.

Η μνημόνευση των δύο αυτών προτύπων έχει μία ιδιάζουσα σημειολογία και για τον ιδικόν μας πνευματικόν αγώνα, προσφέρεται ως μία πνευματική ευκαιρία πρώτου μεγέθους πνευματικής αφυπνίσεως, αναβαπτισμού και αποφάσεων.

Όλοι μας είμεθα αποδέκτες των θείων δωρεών και ταλάντων, τα οποία ο ίδιος ο Κύριος φιλοστόργως και φιλανθρώπως μοιράζει στον καθένα μας, σύμφωνα με την δυνατότητα που έχουμε. Αυτά τα τάλαντα – χαρίσματα δεν δικαιούμεθα να τα κρύπτουμε στη γη του εγωϊσμού, της αυτάρκειας, της ιδιοτέλειας και του συμφέροντος, αλλά καλούμεθα διαρκώς να τα πολλαπλασιάζουμε για χάριν της ιδικής μας σωτηρίας, αλλά και των αδελφών μας.

Αναφερόμενος ο Κύριός μας στον οκνηρό δούλο της εποχής του, επεκτείνει τον λόγο Του και στους απράγμονες, αχαρίστους, πονηρούς και πνευματικώς αδιάφορους της κάθε εποχής. Σ’ αυτούς, οι οποίοι εγκλωβισμένοι μέσα στην εγωμανή πολυπλοκότητα των ιδικών τους μέτρων και σκοπιμοτήτων, θεωρούν τους εαυτούς τους το κέντρο του κόσμου, εξυπηρετούν τις ιδικές τους ιδιοτέλειες και επιθυμίες, μεταβάλουν την ζωή τους σ’ ένα αλληλοαναιρούμενο σύνολο ανούσιων αμφιβολιών, μικροψύχου διαθέσεως και απαιτήσεων. Η πνευματική οκνηρία και στενόκαρδη διάθεση λειτουργούν ως κλέπτες της ψυχής μας, λεηλατούν τους κόπους και την ικμάδα του πνευματικού μας αγώνος, στεγνώνουν την ψυχή ολίγον κατ’ ολίγον και οδηγούν τον άνθρωπο στην πνευματική αδιαφορία, την πώρωση και την αναισθησία. Η αχαριστία, ως συνέπεια του εγωκεντρικού φρονήματος και της οκνηρίας περί τα πνευματικά ”φορτώνει” με αμφιβολίες, άγχος, ανασφάλειες, φοβίες και πνευματικά βαρίδια την ανθρώπινη ψυχή, η οποία τελικά καταλήγει να ζει έναν βίον αβίωτον.

Ο αγαθός και πιστός άνθρωπος του Θεού, από την άλλη πλευρά, είναι αγωνιστής, εργατικός, φιλότιμος, αληθινός, ευγνώμων, με ελπίδα και εμπιστοσύνη στο έλεος του Θεού. Ο Κύριός μας ήλθε στον κόσμο για να ελευθερώσει, να αναπαύσει, να συγχωρήσει και να σώσει τους ”κοπιώντας και πεφορτισμένους”, από την αμαρτία ανθρώπους, να προσφέρει ζωή και περίσσεια ζωής.

Στην πνευματική πορεία μας, λοιπόν αδελφοί, ας αποφύγουμε τον “σκόπελο” της αχαριστίας και της πονηρίας, που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους πνευματικών ναυαγίων. Ας παραμείνουμε φίλεργοι και ευγνώμονες στις ευεργεσίες του Κυρίου μας. Ας είναι τα στοιχεία αυτά, που θα πιστοποιούν και θα φανερώνουν, ως αύρα λεπτή και δροσιστική, την ποιότητα της πίστεως και του ήθους μας, σ’ έναν κόσμο ανευχαρίστητο και στενόκαρδο, όπου πλεόνασε και η ανθρώπινη αχαριστία και η απιστία».

Ο Σεβασμιώτατος, τέλος, δεν παρέλειψε να επαινέσει την πολυπληθή παρουσία των ευλαβών ενοριτών, οι οποίοι από νωρίς το πρωΐ, προσήλθαν στον οίκο του Θεού, για να εκκλησιασθούν και να μεταλάβουν από το Ποτήριον της Ζωής, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι, η Θεία Κοινωνία αποτελεί βραβείο ενθαρρύνσεως για τους αγωνιζομένους χριστιανούς και φάρμακο αθανασίας του «μή ἀποθανεῖν».

Προ του «Δι’ εὐχῶν» της θ. Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφφίκιο του Σταυροφόρου Οικονόμου στον πολύ φιλότιμο και εργατικό εφημέριο της ενορίας Αγ. Δημητρίου Τερπνής, π. Δημήτριο Μεργιανιώτη, σε επιβράβευση των κόπων του, αλλά και παρότρυνση για ακόμη μεγαλύτερη πνευματική εργασία, προς δόξαν Θεού και χαρά της Εκκλησίας μας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

15-02-2024

Από την Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης ανακοινώνονται τα εξής αναφορικώς με το πρόγραμμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας:

Συνεχίζονται στίς 6:00 τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου οἱ καθιερωμένοι Ἀρχιερατικοί Ἑσπερινοί μετά θείου κηρύγματος, πού τελοῦνται στήν ἀνδρώα ἱερά Μονή Ἁγ. Παρασκευῆς Σερρῶν. Τόν θεῖο λόγο στόν Ἑσπερινό αὐτοῦ τοῦ Σαββάτου 17 Φεβρουαρίου, θά κηρύξει ὁ αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Κόρμπος, Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Ἀντωνίου καὶ Μαρίνης Σερρῶν.

Τὴν Κυριακὴ 18 Φεβρουαρίου, ὁ Σεβ. θά ἱερουργήσει στήν Ἀρχιερατική θ. Λειτουργία, πού θά τελεσθεῖ στόν Ἱερό Ναό Εὐαγγελιστρίας Σερρῶν, στήν διάρκεια τῆς ὁποίας θά τελέσει τήν εἰς πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ διακόνου Καλλινίκου Ματσαρόκη.

Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση εἴκοσι χρόνων λειτουργίας τοῦ Ραδιοφωνικοῦ της Σταθμοῦ «Ράδιο Κιβωτός» διοργανώνει ἐκδήλωση λόγου καί μουσικῆς, μέ τήν συμμετοχή τοῦ Μουσικοῦ Σχολείου Σερρῶν τήν Κυριακή 18 Φεβρουαρίου στίς 6:00 τό ἀπόγευμα στό ἀμφιθέατρο τῆς Δημόσιας Βιβλιοθήκης Σερρῶν, μέ σκοπό τήν παρουσίαση τοῦ ἔργου σέ πνευματικό, ἐκκλησιαστικό, πολιτιστικό, ἐνημερωτικό, καί ἐθνικό ἐπίπεδο πού ἐπιτελεῖ τό Ραδιόφωνο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σερρών Θεολόγος: «Ιερεύς σημαίνει μαρτυρία,
ομολογία, μαρτύριο υπέρ Ιησού Χριστού!»

10-02-2024

Ιεροπρεπώς τελέσθηκε και στην Εκκλησία των Σερρών, ο λειτουργικός εορτασμός της πανιέρου μνήμης του Αγίου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους του θαυματουργού.

Από του έτους 1913, όταν η φοβερά απειλή της πανώλης είχε ενσκήψει στην ήδη πυρπολημένη από τους Βουλγάρους μεγαλομάρτυρα πόλη των Σερρών, οι φιλάγιοι ενορίτες του ιστορικού Ναού Αγ. Παντελεήμονος, που από της πολιάς χριστιανικής αρχαιότητος ευρίσκεται στις υπώρειες της αρχαιοελληνικής και βυζαντινής ακροπόλεώς της, ως έκφραση ευγνωμοσύνης και τιμής προς τον ιερό Χαράλαμπο, καθιέρωσαν τον εορτασμό της πανσεβάσμιας μνήμης του ως δευτέρου εφόρου και προστάτου της ενορίας, σε ανάμνηση του θαυμαστού γεγονότος της διασώσεως, πρεσβείαις του αθλοφόρου ιερομάρτυρος, συνόλου του πληθυσμού της πόλεως από της θανατηφόρου λοιμικής νόσου.

Στο πλαίσιο της ως είρηται μεγαλωνύμου εορτής, το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2024, τελέσθηκε η πανηγυρική θ. Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, στον εορτάζοντα ιερό Ναό Αγ. Παντελεήμονος, που σαν άγγελος αγκαλιάζει με τις νοητές φτερούγες του την ελληνικωτάτη πόλη των Σερρών.

Κατά την διάρκεια της θ. Μυσταγωγίας, στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων συμπροσευχητικώς και ο Βουλευτής Σερρών κ. Θ. Λεονταρίδης, ο πρώην Δήμαρχος Βισαλτίας κ. Αθ. Μασλαρινός και πλήθος πολύ του λαού του Θεού, τελέσθηκε το μυστήριο της εις Διάκονον χειροτονίας του ευσεβούς νέου κ. Αποστόλου Κουκούτση, πτυχιούχου της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, κατόχου Μεταπτυχιακού Διπλώματος των τμημάτων Μουσικών Σπουδών και Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Καθηγητού Βυζαντινής Μουσικής του «Μαξιμείου» Ιδρύματος της Εκκλησίας των Σερρών και έως σήμερον Πρωτοψάλτου του ιερού Ναού Τιμ. Προδρόμου Λευκοτόπου, ο οποίος ενετάχθη οργανικώς, ως έγγαμος πλέον κληρικός, στο έμψυχο δυναμικό της Σερραϊκής Εκκλησίας.

Ο νέος Διάκονος, βαθειά συγκινημένος, προ της χειροτονίας του, απηύθυνε λόγους δοξολογίας προς τον άγιο Θεό, αλλά και ευγνώμονος ευχαριστίας προς τον σεπτό Ποιμενάρχη της Εκκλησίας των Σερρών, τον πνευματικό του πατέρα, την σεμνή σύζυγό του, τους κατά σάρκα οικογενείς του, τους κληρικούς και τον πιστό λαό, οι οποίοι συνήργησαν στην κατά Θεόν προκοπή του.

Ο σεπτός Ποιμενάρχης της Εκκλησίας των Σερρών και της Νιγρίτης κ. Θεολόγος, στον λόγο του προς το νεοχειροτονηθέντα Διάκονο, ετόνισε πατρικώς μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Σήμερον, παιδί μου Απόστολε, που η αγία μητέρα μας ορθόδοξος Εκκλησία τιμά αξιοχρέως την μνήμη του μεγάλου ιερομάρτυρος της πίστεώς μας, Αγίου Χαραλάμπους του θαυματουργού, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του Κυρίου, προσέρχεσαι να λάβεις τον πρώτο βαθμό της αγίας ιερωσύνης, έτσι ώστε να υπηρετήσεις ως πιστός Διάκονος Ιησού Χριστού την αγία Εκκλησία Του.

Εμάς τους Κληρικούς, ο Θεός κατά τις ανεξιχνίαστες βουλές Του, μας ξεχωρίζει, κατά τον Απόστολο Παύλο, εκ κοιλίας μητρός μας. Βάζει ανεξίτηλη τη σφραγίδα Του στην ύπαρξή μας, γι’ αυτό και από της μικρής μας ακόμη ηλικίας ζούμε, υπάρχουμε, αναπαυόμεθα κοντά στον Χριστό.

Ο ίδιος ο Κύριός μας σου απευθύνει σήμερον διά της Εκκλησίας και διά χειλέων του Επισκόπου σου το κάλεσμα να Τον διακονήσεις, όπως ακριβώς έπραξε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια και με τους αγίους μαθητάς Του, τους οποίους εκάλεσε, με την σαγήνη του ιερού Ευαγγελίου να γίνουν, στην μεγάλη και κυμαινομένη θάλασσα του κόσμου, αλιείς ανθρωπίνων ψυχών. Είναι Εκείνος, ο Οποίος περιέρχεται την ανθρώπινη ιστορία, καλεί και προσκαλεί εκλεκτές ψυχές, που αποστέλλει στον κόσμο για να μεταφέρουν το μήνυμα της σωτηρίας.

Η αποστολή των κληρικών, παιδί μου, προϋποθέτει περίσσια αγάπης. Τότε και μόνο τότε είναι γνησία, αυθεντική, σωτήρια και λυτρωτική. Καθήκον μας είναι να θυσιαζόμαστε καθημερινώς για την αγάπη του Κυρίου μας, αφήνοντας πίσω ατέλειες που μας κρατούν στη γη. Καθήκον μας είναι να θυσιαζόμαστε για χάριν του Χριστού και των αδελφών μας.

Η αγία ιερωσύνη είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της δυνάμεως του Χριστού, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης με την οποία μας ηγάπησε, ελκύοντάς μας κοντά Του, ώστε η σωτηρία μας να είναι έργο ελευθερίας και όχι φόβου και ανάγκης.

Προσέρχεσαι ενώπιον του Κυρίου, σήμερον, δοξάζων, χαίρων και τρέμων, με σταθερή όμως την απόφασιν να Τον υπηρετήσεις με όλην την ψυχήν σου και να λάβεις τον αχειροποίητον χιτώνα της αγίας ιερωσύνης. Σήμερον, με την χάριν του παναγίου Πνεύματος λαμβάνεις ένα όνομα για την αιωνιότητα, το όνομα, την χάριν και την τιμήν του Έλληνος ορθοδόξου κληρικού. Αυτό το ακριβό και πολύτιμο όνομα, το υπέρ παν όνομα της πνευματικής πατρότητος χαρίζει ο Δεσπότης Χριστός σε εμάς τους ατελείς δούλους Του.

Έργο σου, παιδί μου, θα είναι επάνω στην ζωηφόρο πέτρα, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, να οικοδομήσεις την διακονία σου. Να μείνεις σ’ ολόκληρη τη ζωή σου χριστοκεντρικός, λειτουργικός, ταπεινός, πιστός και ενσυνείδητος αγωνιστής του Χριστού και της αληθείας Του. Να μην φοβηθείς, να μην δειλιάσεις. Να γνωρίζεις ότι η δύναμη του Χριστού θα σε σκεπάζει και θα σου χαρίζει ουράνιες παρακλήσεις, ώστε και συ, ως τίμιος λειτουργός Του, να αναπαύεις και να καλλιεργείς την θεοσέβεια στις ψυχές των ανθρώπων. Ο Κύριός μας να νοηματοδοτεί τη ζωή σου ολόκληρη και να αποτελεί το μέτρο της διακονίας σου. Απ’ Αυτόν να λαμβάνεις φως, και δύναμη, έμπνευσιν, υπομονήν και πλησμονήν χάριτος, έτσι ώστε να υπηρετείς ευόρκως τον άγιον Θεόν.

Όπως θεοπνεύστως λέγει ο Απόστολος των εθνών Παύλος, εμείς οι κληρικοί πρέπει να αναζωπυρώνουμε συνεχώς το χάρισμα της ιερωσύνης, με πολύ προσοχή, ταπείνωση, προσευχή και αγάπη, διότι δεν υπάρχει στον κόσμο αυτό αλλά και τον άλλο, χειρότερο θέαμα από τα ιερατικά ναυάγια. Ποτέ να μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να συμπλεύσει με την κακία, την ευτέλεια, το ψέμα, το ωμό συμφέρον.

Ποτέ να μην κάνεις συμβιβασμούς σε θέματα πίστεως, αλλά δια της ταπεινώσεώς σου να ελκύεις την χάρη του Θεού. Να είσαι προσηνής  προς τους ανθρώπους, ταπεινός στο φρόνημα, ειλικρινής και αληθινός στην συμπεριφορά. Να αφιερωθείς ολόψυχα και να αγαπήσεις ολοκληρωτικά τον Κύριο και Θεό μας, όχι με αγάπη συναισθηματική αλλά με αγάπη δυνατή, θυσιαστική, δοτική, αρχοντική.

Αυτή η αγάπη θα σε κρατά όρθιο, δυνατό και προσγειωμένο σ’ αυτή την ζωή, παιδί μου, θα πλαταίνει την ψυχή σου για τον κάθε άνθρωπο που θα καταφεύγει σ’ εσένα, ως προς ιατρό και θεραπευτή, ως προς πατέρα φιλόστοργο, ως διάκονο του έργου Εκείνου, του Μεγάλου Ποιμένος του γένους των ανθρώπων, πού ήλθε στον κόσμο ”καλέσαι και σώσαι το απολωλός”. Όσο θα αγαπάς τον συνάνθρωπό σου, τόσο περισσότερο θα ανακαλύπτεις και θα βιώνεις τον Θεό ως αγάπη, όσον θα έχεις σπλάχνα οικτιρμών, τόσο περισσότερο θα σ’ αναπαύει κι εσένα ο Θεός.

Ίσχυε και θάρσει, λοιπόν, παιδί μου Απόστολε! Η χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, πάντοτε να αγιάζει, ενδυναμώνει, εμπνέει, χαριτώνει και πλαταίνει την διακονία σου στην Εκκλησία. Είσελθε, χαίρων και τρέμων εις την χαράν του Κυρίου μας! Χαίρων για την τιμή και τρέμων για την ευθύνη. Η χάρις Του, διά πρεσβειών του Αγίων Αποστόλων, του Αγίου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους του θαυματουργού, του Αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του ιαματικού και πάντων των Αγίων, πάντοτε να κατευθύνει την ζωή σου και να σου χαρίζει ουράνιες χαρές και παρακλήσεις».

Ολοκληρωθέντος του μυστηρίου της χειροτονίας και μετά την απόλυση της θ. Ιερουργίας, ο Σεβασμιώτατος, οι συλλειτουργήσαντες και συμπροσευχηθέντες κληρικοί και ο λαός του Θεού ευχήθηκαν στον νέο Διάκονο π. Απόστολο να εκπληρώνει θεαρέστως την διακονία του στην Εκκλησία, να δοξάζει τον άγιον Θεόν, να αναπαύει και να παρηγορεί τις ψυχές των ανθρώπων.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως