Α’ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ
ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΕΡΡΩΝ
Τό 1923 ἐγκαταστάθηκαν στό νότιο τμῆμα τῆς πόλεως τῶν Σερρῶν πολλές προσφυγικές οἰκογένειες ἀπό τίς ἀλησμόνητες πατρίδες καί δημιουργήθηκαν οἱ νέες συνοικίες τῆς Νέας Ἰωνίας, Βυζαντίου καί Πισιδίας. Οἱ νεοσύστατοι αὐτοί οἰκισμοί ἀποτελοῦσαν μία κοινότητα καί οἱ κάτοικοι τῶν περιοχῶν αὐτῶν ζητοῦσαν ἀπό τήν Μητρόπολη νά ἀνακηρύξει τήν περιοχή τους σέ ἐνορία καί νά ἀνεγείρουν Ναό, ἀλλά οἱ τότε συνθῆκες δεν τό ἐπέτρεπαν.
Σέ συνέλευση πού ἔγινε στίς 12-5-1952 ὑπέγραψαν 500 οἰκογένειες γιά νά ἱδρύσουν ἐνορία καί νά κτίσουν Ναό. Το 1955 ἔκτισαν σέ ἕνα οἰκόπεδο μικρό ξυλόστεγο Ναό πρός τιμήν τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου, ὁ ὁποῖος λειτουργοῦσε ὡς παρεκκλήσιο τοῦ Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν καί τό 1961 τό παρεκκλήσιο ἀνακηρύχθηκε σέ ἐνορία, καί καθορίσθηκαν τά ὅριά της. Το 1962 προτάθηκε σέ γενική συνέλευση νά ἀνεγερθεῖ μεγάλος Ναός, ὁ προϋπο λογισμός τοῦ ὁποῖου ἀνέρχονταν στό ποσό τῶν 1.800.000 δραχμῶν. Ὁ Ναός ἔχει διαστάσεις 35Χ18μ καί εἶναι σταυροειδής μέ τροῦλο. Τό ἱερό Βῆμα εἶναι τρίκογχο μέ μαρμάρινη μονόστηλη ἁγία Τράπεζα. Οἱ τοιχογραφίες πού κοσμοῦν τό Ναό εἶναι ἔργα τοῦ Σερραίου ἁγιογράφου Γεωργίου Ζλατάνη. Στό Ναό λειτουργοῦν τά ἱερά Παρεκκλήσια τῆς Παναγίας «Ἄξιόν Ἐστι», τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου καί τῆς ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας.
Ἐπίσης λειτουργοῦν Πνευματικό Κέντρο Νεό τητας, κατηχητικά σχολεῖα, αἴθουσα συνάξεων, σεμινάρι α ἀντιαιρετικῶν μαθημάτων, δανειστική βιβλιοθήκη, ἐντευκτήριο νέων, τράπεζα αἵματος, συσσίτιο ἀγάπης γιά τους ἀπόρους ἐνορίτες καί πρόσφυγες μετανάστες, καθώς καί χῶρος δωρεάν διαθέσεως εἰδῶν ἐνδύσεως και ὑποδήσεως. Ὁ Ναός ἑορτάζει στίς 15 Αὐγούστου.
Ἐφημέριοι τοῦ Ναοῦ εἶναι οἱ:
Αρχιμ. Γαβριήλ Παλιούρας, Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Μαλάκος ,Πρωτοπρεσβύτερος Χρυσόστομος Λουκάγκος καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Παναγιώτης Καραμβαλάσης.
Διεύθυνση: Σέρρες, Κ. Ἀλεξανδρίδη 10 & Θεσσαλονίκης, Τ.Κ. 62123
Τηλ. 23210 56967.
Πιθανόν νά ἀνακαινίσθηκε τό 1881. Μικροκαταστροφές ἔγιναν στό διάβα τῶν ἐτῶν, ἀλλά πάντοτε γινόταν ἐπιδιορθώσεις. Τό 1933 ἐπιδιορθώθηκαν οἱ ἁψίδες μέ μαρμαροκονίαμα. Τό 1944 ἀνακεραμώθηκε ἡ στέγη καί περιφράχθηκε τό προαύλιο μέ τοῖχο. Ἡ σημερινή μορφή τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι τρίκλιτη βασιλική, μέ σχῆμα σχεδόν τετράγωνο (18,30X17,80), ἔγινε σέ τρία στάδια, τά ἔτη 1962, 1971 καί 1984. Τό 1962 ἐπισκευάσθηκε μέρος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ στό πρῶτο στάδιο, ἀλλά οἱ ἐργασίες δέν ὁλοκληρώθηκαν. Στίς 13 Ἰουλίου τοῦ 1907, στό παλαιό κωδωνοστάσιο τοῦ Ναοῦ, ἔγινε ἡ μάχη τοῦ Μακεδονικοῦ ἀντάρτικου σώματος τοῦ Καπετάν Μητρούση μέ τούς Τούρκους. Ἐκεῖνο τό ἱστορικό κωδωνοστάσιο δυστυχῶς κατεδαφίστηκε τό 1926 καί ἀντικαταστάθηκε ἀργότερα μέ μεγαλύτερο καί ἐπιβλητικότερο, πού δεσπόζει σ’ ὅλη τήν περιοχή.
Ἡ ἁγιογράφηση τοῦ Ναοῦ πραγματοποιήθηκε σέ δύο χρονικές περιόδους. Ἡ πρώτη τό 1979-1982, ἀπό τόν ἁγιογράφο Γεώργιο Ζλατάνη. Τότε ἁγιογραφήθηκαν τό ἱερό Βῆμα καί ἕνα μικρό τμῆμα τοῦ κυρίως Ναοῦ. Κατά τήν δεύτερη, τό 1996-1998, ὁλοκληρώθηκε ἡ ἀγιογράφηση τοῦ Ναοῦ ἀπό τούς ἁγιογράφους ἀδελφούς Βλάχου καί Ἀντώνιο Λαδιᾶ. Τό 2007 ἄρχισε ἡ ἐπένδυση τοῦ Ναοῦ μέ πέτρα. Ὁλοκληρώθηκε τό κωδωνοστάσιο, τό ἀνατολικό τμῆμα καί ἡ νότια πλευρά τοῦ Ναοῦ.
Ἀπό τίς νεώτερες ἐνορίες τῆς πόλεως τῶν Σερρῶν εἶναι ἡ ἐνορία τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου. Ὁ Ἱερός Ναός τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ἀνεγέρθηκε τήν μετακατοχική περίοδο καί συγκεκριμένα κατά τά ἔτη 1947 – 48.
Ὁ πρῶτος Ἱερός Ναός κτίσθηκε τό 1946. Σύμφωνα μέ πληροφορίες ἐνοριτῶν ὁ ὑπάρχων Ἱερός Ναός ἄρχισε νά κτίζεται τό 1952 καί ἐγκαινιάσθηκε στίς 17 Σεπτεμβρίου 1967 ἀπό τόν μακαριστό Μητροπολίτη Σερρῶν καί Νιγρίτης Κωνσταντῖνο (Καρδαμένη). Ὁ Ναός εἶναι ἐγγεμένη σταυροειδής τρίκλιτη βασιλική μέ τροῦλο καί μέ τρία κλίτη πού στά ἀνατολικά ἀπολήγουν στήν κεντρική κόγχη τοῦ Ἱεροῦ Βήματος.
