ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σερρών Θεολόγος: «Η αγάπη,
ύψιστο κριτήριο ζωής και σωτηρίας»
23-02-2025
Στον ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου της πόλεως των Σερρών, ιερούργησε, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, σήμερα, «Κυριακή της Απόκρεω», 23 Φεβρουαρίου 2025, ημέρα κατά την οποία, η αγία μητέρα Ορθόδοξος Εκκλησία μας, τιμά λειτουργικώς και την ιερά μνήμη του Αγ. ιερομάρτυρος Πολυκάρπου, Επισκόπου Σμύρνης, προστάτου και εφόρου της ομωνύμου Αδελφότητος Μικρασιατών Ν. Σερρών. Στον ως είρηται ιερό Ναό φυλάσσεται, ως πολυτίμητος πνευματικός θησαυρός, το πανίερο και θαυματουργό εικόνισμα της Παναγίας «Ρόδον το Αμάραντον», το οποίο μετέφεραν στις Σέρρες, το έτος 1922, ευλαβείς χριστιανοί πρόσφυγες, από την ευρύτερη περιοχή της Προύσας της Μ. Ασίας.
Λαμβάνοντας έμπνευση, από την σημερινή Ευαγγελική περικοπή, (Μτθ. κε’ 31-46), που αποτελεί μνεία της Δευτέρας και ενδόξου Παρουσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Σεβασμιώτατος εκήρυξε τον θείο λόγο, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Ευρισκόμενοι ήδη, με την πλουσιόδωρη αγάπη του αγίου Θεού, στα πρόθυρα της κατανυκτικοτάτης περιόδου της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής, η φιλόστοργος Εκκλησία μας, με την σημερινή Ευαγγελική περικοπή, γνωστή και προσφιλή σε όλους μας, ως παραβολή της «Κρίσεως», προβάλει ενώπιόν μας την μεγάλη αξία της αγάπης, στην διπλή της μάλιστα διάσταση, προς τον Θεό και προς τον συνάνθρωπο, ως τελικού κριτηρίου της αδεκάστου θείας δικαιοσύνης.
Κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, ο Κύριός μας, αφού ανελήφθη στους ουρανούς εν δόξη, θα επανέλθη και πάλι, κατά την Δευτέρα Αυτού Παρουσία, μετά δόξης πολλής, έχοντας στο Σώμα Του τα στίγματα του σωτηριώδους Πάθους Του, ως αποδεικτικά της αγάπης Του για τον άνθρωπο, για να αποδώσει στον κάθε άνθρωπο την οικεία θέση έναντι Αυτού. Την θέση την οποία, τελικώς, ο κάθε άνθρωπος επιλέγει, ως έκφραση της ελευθερίας του. Η απόδοση της δικαιοσύνης, από τον άγιο Θεό δεν είναι έκφραση οργής ή τιμωρίας του Θεού προς τον άνθρωπο, για την παράβαση του θελήματός Του, αλλά εκδηλώνεται, εν τέλει, ως κορυφαία έκφραση σεβασμού, από τον Ίδιο τον Θεό, της δυνατότητος που έχει ο κάθε άνθρωπος, ως ελεύθερο πλάσμα, να αγαπά ή να απορρίπτει τον Θεό, να επιλέγει το φως ή το σκοτάδι, την αλήθεια ή το ψεύδος, την σωτηρία ή την φθορά και τον θάνατο, τον Παράδεισο ή την κόλαση. Παράδεισος και κόλαση αποτελούν, εν τέλει, επιλογές του ιδίου του ανθρώπου.
Η αγάπη, η δικαιοσύνη, ως έκφραση της φιλευσπλαχνίας του Θεού και το μηδέποτε εξαντλούμενο έλεός Του, λειτουργούν για την ζωή μας και τον αγώνα μας, ως λιμάνια ασφαλείας, αλλά και δυνατότητες σωτηρίας, μας υπενθυμίζουν, μ’ έναν τρόπο μοναδικό και συγκλονιστικό, το χρέος που έχουμε, πρωτίστως, απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό, τον οποίο τόσο αδικούμε αμαρτάνοντες, καθώς τον σκλαβώνουμε με αυτοκαταστροφικές και αδιέξοδες επιλογές, που τον φθείρουν, τον αδικούν, τον περιορίζουν, τον αδυνατίζουν, του αποστερούν την χάρη του Θεού, που ιεροποιεί, ζωογονεί και αγιάζει τον άνθρωπο.
Όμως, η απροθυμία πολλών ανθρώπων να υιοθετήσουν και να ακολουθήσουν τον Ευαγγελικό τρόπο ζωής, που ακεραιώνει πνευματικώς, καθαρίζει, φωτίζει και αγιάζει τον άνθρωπο, ως θείο πλάσμα, είναι ξεκάθαρα και αποκλειστικά αποτέλεσμα της προσωπικής τους οικτρής και προκλητικής αποτυχίας, του ψηλαφητού σκοταδιού, που εξακολουθούν να φέρουν από επιλογή μέσα τους. Ένα σκοτάδι, που ενσυνείδητα ο άνθρωπος επιλέγει και πολλαπλασιάζει, διότι έτσι, καλύπτει και δικαιολογεί τα σκοτεινά του έργα. Η απροθυμία του σκοτισμένου και αυτοαναφορικού ανθρώπου να ακολουθήσει την οδόν του Κυρίου, τον οδηγεί σε τραγικές αποτυχίες και σε επώδυνες κρίσεις.
Σήμερον, πτωχεύουμε καθημερινώς, διότι στις ανθρώπινες σχέσεις τείνουν να επικρατήσουν το ψεύδος, η ιδιοτέλεια, η εκμετάλλευση και το στυγνό συμφέρον. Ζούμε σ’ έναν σκοτεινό κόσμο, που δυστυχώς, περισσεύουν τα χωρίς αντίκρισμα λόγια, οι ακατάσχετες αγαπολογίες κενές περιεχομένου, που κουράζουν και απογοητεύουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Είναι αλήθεια, ότι εκείνος, ο οποίος δεν αγαπά τον συνάνθρωπό του βρίσκεται, εκ προοιμίου, μακριά και από τον Θεό. Όπου λείπει η πίστις στον Σωτήρα Χριστό, δεν υπάρχει πραγματική αγάπη, ούτε και καρποφορεί. Όπου εκδιώκεται η χάρις του Θεού, εκεί εκδηλώνεται η θηριωδία του διαβόλου.
Η αγία μας Εκκλησία, όμως, μας δείχνει εμπειρικώς και με ασφάλεια τον δρόμο, αλλά και τον τρόπο της ζωής, που μας εδίδαξε ο Ίδιος ο Κύριός μας, ως προϋπόθεση και κριτήριο της σωτηρίας μας. Έρχεται να μας διδάξει τις θείες αρετές της πίστεως, της μετανοίας, της συγχωρητικότητος, της αγάπης, της φιλανθρωπίας, της ευγνωμοσύνης, της ευχαριστίας. Και σήμερα και πάντοτε, ο Ίδιος ο Κύριός μας, μας διδάσκει, διά της αγίας Εκκλησίας Του, τον δρόμο και τον τρόπο της αληθινής χριστιανικής αγάπης, που δεν είναι υπερήφανη, αλαζονική, κτητική, ιδιοτελής, ρηχή, αλλά βαθιά θυσιαστική, ταπεινή, αρχοντική, δοτική.
Σ’ αυτήν την αγάπη του Χριστού, οφείλουμε καθημερινώς να μαθητεύουμε, καθώς ζούμε σ’ έναν κόσμο τόσο πικρό, από την αμαρτία, τόσο πτωχό σε αλήθεια, σε ανθρωπιά και σε αγάπη, σ’ έναν κόσμο, όπου πλεονάζει η αγαπολογία, στο όνομα μάλιστα της οποίας, γίνονται τα φρικτότερα εγκλήματα και εκκολάπτονται τα μεγαλύτερα πάθη.
Τα πάντα στην Εκκλησία, ως το μυστήριο του Χριστού παρατεινόμενο στους αιώνες, κατατείνουν προς μία κατεύθυνση. Την αγάπη. Την αγάπη, όχι ως μία αφηρημένη έννοια κενή πραγματικού περιεχομένου, συναίσθημα χωρίς αξιακό υπόβαθρο, σύνθημα χωρίς αντίκρισμα. Την σεσαρκωμένη και σταυρωμένη αγάπη μας προσφέρει η Εκκλησία μας στο θεανδρικό πρόσωπο του Κύριου μας Ιησού Χριστό, ως επιλογή ζωής και σωτηρίας!
Εάν κάποτε αποφασίζαμε, ειλικρινώς, να ακολουθήσουμε αταλάντευτα και με πιστότητα την σωτήριο αυτή οδό, τότε, η ζωή μας θα μπορούσε να μεταμορφωθεί, με την χάρη του Θεού, σε πραγματικό Παράδεισο, σε μία κοινωνία, όπου θα βασιλεύει η δικαιοσύνη, η αλήθεια, το φως, η ειλικρίνεια, η χαρά και η αγάπη στις σχέσεις των ανθρώπων. Η σημερινή εντελώς διαφορετική εικόνα του κόσμου δείχνει αποκλειστικώς και μόνο την δική μας αποτυχία και φτώχεια».
Προ της απολύσεως της θ. Λειτουργίας, στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, συμπροσευχητικώς και ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Αναστάσιος Χατζηβασιλείου, οι Βουλευτές Ν. Σερρών κ. κ. Θεόφιλος Λεονταρίδης και Κωνσταντίνος Μπούμπας, ο Αντιπεριφερειάρχης Σερρών κ. Παναγιώτης Σπυρόπουλος, ο Πρόεδρος κ. Σωκράτης Κοτζάογλου και μέλη της Αδελφότητος Μικρασιατών Ν. Σερρών, ευλογήθηκαν από τον Σεβασμιώτατο τα εόρτια κόλλυβα του Αγ. Πολυκάρπου, ενώ στην συνέχεια, ο κ. Βασίλειος Χατζημιχαηλίδης, νομικός και μέλος της ως είρηται ιστορικής Αδελφότητος, ομίλησε επιτυχώς με θέμα: «Οι Άγιοι της Καππαδοκίας».
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
