Εγκύκλιοι

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΣΟΔΩ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΝ

«Μετανοίας ὁ καιρός· προσέρχομαί σοι, τῷ πλαστουργῷ μου· ἆρον τόν κλοιόν ἀπ’ ἐμοῦ τόν βαρύν, τόν τῆς ἁμαρτίας, καί ὡς εὔσπλαχνός μοι δός παραπτωμάτων ἄφεσιν», (Α, 17), (Μέγας Κανών).

Πρός τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Καθώς εὑρισκόμεθα στήν ἀρχή τοῦ «εὐπροσδέκτου καιροῦ» (Β’ Κορ. 6, 2) τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τῆς κατανυκτικότερης περιόδου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μας ἔτους, ἀκοῦμε σήμερα ὡς σάλπιγγα δυνατή καί ἀφυπνιστική τήν προτροπή τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας: «Ἔφθασε καιρός, ἡ τῶν πνευματικῶν ἀγώνων ἀρχή…» (Δοξαστικό αἴνων, Κυριακή τῆς Τυρινῆς). Ἀπό σήμερα τό βράδυ μέ τήν ἀκολουθία τοῦ Κατανυκτικοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Συγγνώμης εἰσερχόμαστε στήν ψυχωφελῆ Τεσσαρακοστή, κατά τήν διάρκεια τῆς ὁποίας καλούμεθα ὅλοι μας νά κάνουμε μία νέα ἀρχή στόν πνευματικό μας ἀγώνα, πρός κάθαρσιν καί ἁγνισμόν ψυχῶν καί σωμάτων. Μέ ἐφόδια τήν προσευχή, τήν νηστεία, τό χαροποιόν πένθος, τήν νήψη, τήν περισυλλογή, τήν ἐλεημοσύνη, τήν μετάνοια, τήν μυστηριακή ζωή καί κυρίως τήν παντοδύναμη χάρη τοῦ Θεοῦ, εἰσερχόμαστε μέ ἀρχοντικό φρόνημα καί χαρά στό στάδιο τῶν ἀρετῶν, προσβλέποντες πρός τό κενό, ἀπαστράπτον μνημεῖον τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἀπ’ ὅπου ἀενάως πηγάζει ἡ συγχώρησις, ἡ ζωή καί ἡ ἀνάστασις.

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι μία πορεία ἐπιστροφῆς στό πατρικό μας σπίτι. Πορεία εὐλογημένη, λυτρωτική, ἁγία, πού μᾶς ὁδηγεῖ «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ Πατέρα. Ἡ ἁγία Τεσσαρακοστή παρέχει ἐξαιρετικές εὐκαιρίες βαθειᾶς καί γόνιμης περισυλλογῆς καί ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῶν προτεραιοτήτων τοῦ βίου μας μέ βάση τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι μία στάση καί ἐπιλογή ζωῆς. Ἕνας σταυρός καί μία θυσία πού φέρνει ἀνάσταση καί ζωή. Τά κατανυκτικά κατευθυνθήτω τῆς ἱερᾶς ἀκολουθίας τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, οἱ ποιητικές ἀναφορές τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου,τό θεολογικό ὕψος τοῦ Μεγάλου Κανόνος, οἱ πλήρεις λυρισμοῦ στάσεις τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τό ἀσκητικό καί νηπτικό ἦθος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τά λυτρωτικά δάκρυα, ὁ τελωνικός στεναγμός, ἡ θεάρεστη νηστεία, ἡ σιωπή καί ἡ ἐσωτερική ἐνατένιση, χαρίζουν δύναμη στήν ἀνθρώπινη ψυχή νά ἀγωνισθεῖ ἐνάντια στήν φθορά καί τόν θάνατο. Θάνατος λογίζεται ὁ χωρισμός μας ἀπό τόν Θεό, καί ἀνάστασις ἡ διά τῆς μετανοίας ἐπιστροφή μας στή ζωή. Ἡ ἐπίγνωση τῆς πνευματικῆς μας φτώχειας, ἡ συντετριμένη καρδιά, ἡ ἐμπιστοσύνη στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀπόφαση ἐπιστροφῆς στόν «πατρικό μας Οἶκο» εἶναι οἱ πνευματικές συνιστῶσες αὐτῆς τῆς ὄμορφης προσπάθειας. Πρός αὐτή τήν σωτήρια κατεύθυνση μᾶς χειραγωγεῖ φιλοστόργως ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ Ἐκκλησία προτείνει σέ ὅλους μας ἕναν τρόπο ζωῆς φιλόθεο καί φιλάνθρωπο, μέ στοιχεῖα πνευματικῆς ἐγρηγόρσεως καί ἀντιστάσεως στήν ἁμαρτία. Ἡ ἁμαρτία γιά τόν ἄνθρωπο δέν εἶναι ἁπλῶς μία ἠθική πτώση καί ἀστοχία, ἀλλά μία τραγική, ὀντολογικοῦ χαρακτῆρος, ἀλλοτρίωση καί αὐτονόμηση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεόν, τήν πηγή τῆς ζωῆς καί τοῦ ἁγιασμοῦ. Γι’ αὐτό ἡ ἁμαρτία γεννᾶ θάνατο, παράγει σκοτάδι, ἀπεργάζεται τήν αἰώνια θλίψη καί τόν ἀπαράκλητο ὑπαρξιακό πόνο. Τό φρόνημα τῆς συνεχοῦς μετανοίας, ὡς ὑπόθεσις τῆς παρούσης ζωῆς καί προϋπόθεσις σωτηρίας, προβάλλει ἐνώπιόν μας ὡς ἐπιλογή καί ἄθλημα ἐλευθερίας. Ὅσοι ἀγαποῦν ἀληθινά τόν Χριστό, αὐτοί καί θά ἀγωνισθοῦν, αὐτοί καί θά στεφανωθοῦν ἀπό τόν ἀγωνοθέτη Κύριο.

Ἐκεῖνος εἶναι ἡ δόξα καί τό τρισμακάριο ἔπαθλο τῶν φιλοτίμων ἀγωνιστῶν. Ὁ πνευματικός μας ἀγώνας αὐτῆς τῆς ἁγίας περιόδου θά μᾶς δώσει τήν δυνατότητα νά ζήσουμε πραγματικά τό Πάσχα ὡς τό τέλος «τοῦ παλαιοῦ» μέσα μας καί ὡς τήν ἀπαρχή μιᾶς νέας ζωῆς «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Κάθε ἔτος ἡ ἁγία Τεσσαρακοστή μᾶς ὑπενθυμίζει μέ τόν πιό διδακτικό τρόπο ὅτι μόνον ὁ Χριστός εἶναι ἡ ζωή μας καί μόνο μέσα ἀπό τήν κοινωνία μαζί Του μποροῦμε νά ζήσουμε πραγματικά. Ἡ μετάνοια «ὡς ἀνάκλησις βαπτίσματος, ὡς συνθήκη πρός Θεόν δευτέρου βίου, ὡς συνειδότος καθαρισμός» (Ἁγίου Ἰωάννου, Κλῖμαξ, 5, 2), εἶναι ἡ ὁδός πού πρέπει νά βαδίσουμε καί ὁ τρόπος ζωῆς πού καλούμεθα νά ζήσουμε. Εὔχομαι πατρικῶς στό τέλος αὐτῆς τῆς ἁγίας πορείας νά συναντηθοῦμε ὅλοι μας, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, «λάμποντες, ἀστράπτοντες, ἠλλοιωμένοι» στήν ἀνείπωτη χαρά τοῦ Πάσχα, στήν ὁποία μᾶς μυσταγωγεῖ ὁ ἴδιος ὁ Ἀναστημένος Χριστός μας, τό μυστικό καί αἰώνιο Πάσχα. Ἔχετε ὅλοι σας τήν ὁλόθυμη Ἐπισκοπική μου εὐλογία. Ζητῶ καί ἐγώ τήν δική σας προσευχή! Ὁ Κύριος μετά πάντων ἡμῶν. Ἀμήν.

Εὐλογημένη καί σωτήρια Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Καλή Ἀνάσταση.

Διάπυρος εὐχέτης ὅλων σας πρός τόν Κύριον

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τοῦ Νομοῦ Σερρῶν:

Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγου,
Σιδηροκάστρου Μακαρίου,
Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Ἱεροθέου.

Πρός τό χριστεπώνυμον πλήρωμα τοῦ Νομοῦ Σερρῶν.

Ἀγαπητοί μας ἀδελφοί,

Πρό ὀλίγων ἡμερῶν ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑπό τήν σεπτή Προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου Β΄, μέ ἀνακοίνωσή της ἐξέφρασε, μέ δυνατό καί ἑλληνοπρεπῆ τρόπο, τήν ψυχή τοῦ Ἔθνους, δηλώνουσα ὅτι «δέν μπορεῖ νά ἀποδεχθεῖ τήν ἀπονομή τοῦ ὅρου «Μακεδονία» ἤ παραγώγου της ὡς συστατικοῦ ὀνόματος ἄλλου κράτους» (Δ.Ι.Σ.10-1-2018). Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὀρθοτομοῦσα τόν λόγον τῆς ἀληθείας διατυπώνει πάντα μέ ὑπευθυνότητα, νηφαλιότητα, εὐθύτητα, σεβασμό στούς διακριτούς μέσα στό Ἑλληνικό κράτος «ρόλους» καί ἀφοσίωση πρός τήν ἱστορία καί πρός τήν ἑλληνορθόδοξη κληρονομιά μας τήν ἄποψή της, μακρυά ἀπό κάθε εἴδους σκοπιμότητες. Ἔχει ὑποχρέωση ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας, ὡς πνευματική μητέρα καί τροφός τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων, νά ἐκφράσει τίς ἀνησυχίες τοῦ ποιμνίου της, τό ὁποῖο ἐνδιαφέρεται γιά τά ἐθνικά μας θέματα καί γιά τήν εἰρηνική συμβίωση τῶν Βαλκανικῶν λαῶν. Ἔχει καί δικαίωμα νά ὁμιλεῖ ἡ ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γιά τήν Μακεδονία μας, γιά τήν ὁποία ἔχυσαν τό αἷμα τους πολυάριθμοι κληρικοί ὅλων τῶν βαθμίδων. Ἀναγνωρίζουμε ὅτι οἱ διπλωματικοί χειρισμοί ἀνήκουν κατ’ ἀποκλειστικότητα στόν τομέα εὐθύνης τῆς ἑκάστοτε ἐκλεγμένης Κυβερνήσεως, γιά τήν ὁποία θερμῶς προσευχόμεθα στόν Κύριό μας Ἰησοῦν Χριστόν, τίς κρίσιμες αὐτές ὥρες νά ἔχει τόν ἄνωθεν φωτισμό καί τήν ἐνίσχυση. Ὡς Ἕλληνες ὅμως πολίτες ἔχουμε διδαχθεῖ ὅτι σύμφωνα μέ το Ἑλληνικό Σύνταγμα (ἄρθρο 1 & 3) ὅλες οἱ ἐξουσίες ὑπάρχουν ὑπέρ τοῦ λαοῦ καί τοῦ Ἔθνους. Ἡ ὀνοματοδοσία τοῦ κράτους τῶν Σκοπίων εἶναι γιά τόν οἰκουμενικό ἑλληνισμό πρωτίστως θέμα ἱστορικῆς ἀλήθειας, ταυτότητος, ἐθνικῆς ἀξιοπρεπείας, μέ ἰδιαίτερη καί περίπλοκη γεωπολιτική σημασία καί δυσδιάκριτες συνέπειες γιά τό μέλλον καί τήν εἰρήνη τῆς Βαλκανικῆς χερσονήσου.

Εἶναι ἀνάγκη νά τονισθεῖ ὅτι ἡ ἔννοια τοῦ Ἔθνους δέν ἐκφράζει μόνον τόν Ἑλληνισμό τῆς παρούσης χρονικῆς στιγμῆς, ἀλλά ἐκτείνεται στό παρελθόν καί στό μέλλον. Ὅπως ἔγραψε ὁ ἐθνικός μας ποιητής, Κωστῆς Παλαμᾶς, «Χρωστοῦμε σ’ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θά ρθοῦνε, θά περάσουν. Κριτές θά μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί»! Πρέπει νά τιμοῦμε ὑγιῶς τήν μνήμη τῶν προγόνων μας καί ἔχουμε ὑποχρέωση νά παραδώσουμε στίς ἑπόμενες γενιές μία Ἑλλάδα ὑπερήφανη. Μία Ἑλλάδα πού δέν θά ντρέπεται, διότι θά ἔχει παραχωρήσει – ὅ μή γένοιτο- σέ ἕνα ψευδεπίγραφο ἔθνος, δημιούργημα συμφερόντων καί σκοπιμοτήτων, τήν ἔνδοξη ἱστορία, τό ἀκριβό ὄνομα καί τόν μοναδικό ἑλληνικό πολιτισμό τῆς Μακεδονίας.

Ὀφείλουμε, λοιπόν, νά σεβασθοῦμε τήν σεπτή μνήμη καί τούς ἱερούς ἀγῶνες τῶν ἐνδόξων νεκρῶν μας. Τῶν προγόνων μας πού θυσίασαν τήν ζωή τους γιά τήν ἐλευθερία καί τήν Ἑλληνική ταυτότητα τῆς Μακεδονίας. Ἰδιαιτέρως ὅσοι ζοῦμε στά ἁγιασμένα χώματα τῆς Βορείου Ἑλλάδος ἔχουμε ἠθική ὑποχρέωση νά δικαιώσουμε τούς ἀγώνες τῶν πολυαρίθμων κληρικῶν καί λαϊκῶν Μακεδονομάχων, οἱ ὁποῖοι ὑπό δυσχερεῖς συνθῆκες ἀγωνίσθηκαν σάν λιοντάρια ἐναντίον τοῦ Τούρκου δυνάστη καί τοῦ σκληροτράχηλου Βουλγάρου Ἐξαρχικοῦ, γιά νά σώσουν τήν Μακεδονία μας. Ὁ Νομός Σερρῶν ὑπῆρξε ἕνα ἀπό τά προπύργια αὐτοῦ τοῦ ἀγῶνος κατά τήν περίοδο 1903 – 1908, μέ πρωτεργάτες καί πρωταγωνιστές τούς ἀλήστου μνήμης μεγάλους καί ἡρωικούς Μητροπολίτες, Σερρῶν Γρηγόριο καί Ἀπόστολο, Σιδηροκάστρου καί Μελενίκου ἐθνομάρτυρα Κωνσταντῖνο Ἀσημιάδη, ἀπό Ζιχνῶν καί Δράμας ἐθνοϊερομάρτυρα Χρυσόστομο Σμύρνης, καί Νευροκοπίου Θεοδώρητο, τούς θρυλικούς Σερραίους ὀπλαρχηγούς Καπετάν Μητρούση καί Καπετάν Γιαγκλῆ κ. ἄ. Ἄς ξαναδιαβάσουμε μέ προσοχή τίς λαμπρές ἐκεῖνες σελίδες τῶν ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὅταν Μητροπολίτες καί διπλωμάτες, κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί, δάσκαλοι καί ἁπλοί χωρικοί, μέ πίστη στόν Θεό καί στήν Πατρίδα κράτησαν ὄρθιο τό ἐκκλησιαστικό καί ἐθνικό φρόνημα τῶν Μακεδόνων. Ἄς ἀφουγγρασθοῦμε μέ διάθεση μαθητείας τούς πατριωτικούς καί προφητικούς λόγους τοῦ μεγάλου πολιτικοῦ, διπλωμάτου καί διανοουμένου Ἴωνος Δραγούμη πού μέ πόνο καί ἀγωνία ψυχῆς βροντοφώναζε στό μονίμως «συσκεπτόμενο» κράτος τῶν Ἀθηνῶν: «ἄν τρέξουμε νά σώσουμε τήν Μακεδονία ἡ Μακεδονία θά μᾶς σώσῃ… θά μᾶς λυτρώσῃ ἀπό τόν αἰσχρό ὕπνο, θά μᾶς ἐλευθερώσῃ… Ἄν τρέξουμε νά σώσουμε τήν Μακεδονία, ἐμεῖς θά σωθοῦμε».

Τό γειτονικό κράτος τῶν Σκοπίων δέν δικαιοῦται νά πλαστογραφεῖ τήν ἱστορία μας καί τό ὄνομά μας. Ἄν σήμερα δεχθοῦμε σύνθετη ὀνομασία μέ ὁποιονδήποτε προσδιορισμό, πολύ γρήγορα θά ἐκλείψει ὁ προσδιορισμός καί θά παραμείνει μόνον τό ὄνομα Μακεδονία. Ἡ ἐμμονή τῶν Σκοπιανῶν στή χρήση αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος ἀποδεικνύει τίς ἀλυτρωτικές τους βλέψεις. Ἡ ἰδεολογία, τήν ὁποία καλλιεργοῦν συστηματικῶς, διδάσκει ὅτι πρέπει τό κράτος τους νά περιλάβει ὅλη τήν Ἑλληνική Μακεδονία μέχρι τόν Ὄλυμπο! Δέν πρέπει ὅμως νά ξεχνοῦμε καί τήν ἐκκλησιαστική διάσταση τοῦ προβλήματος. Ἀπό τό 1967, μέ τήν καθοδήγηση τοῦ τότε ἡγέτου τῆς Γιουγκοσλαβίας Τίτο, δημιουργήθηκε τεχνηέντως και σκοπίμως στήν περιοχή τῶν Σκοπίων μία σχισματική ἐκκλησιαστική κατάσταση, μέ τήν ἀπόσχιση τριῶν ἐπαρχιῶν ἀπό τό Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο Σερβίας. Τό σχισματικό αὐτό μόρφωμα, πού ἐπ’ ἐσχάτων πονηρῶς ἀναζητᾶ ἐκκλησιαστική κανονικότητα καί ὑπόσταση στίς συνήθως πρόθυμες, ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων, πρός παραπικρασμόν ὁμόδοξες, εὐεργετημένες καί γειτνιάζουσες ἐκκλησιαστικές αὐλές, χρησιμοποιεῖται ἀκόμη καί σήμερα, μέ τό ψευδεπίγραφο ὄνομα «Μακεδονική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία», γιά νά προβάλλεται διεθνῶς ἡ πλαστογράφηση τῆς ἱστορίας μας καί ἡ διεκδίκηση ἀνυπάρκτων μειονοτήτων.

Καθώς σέ λίγες ἡμέρες συμπληρώνονται 10 ἔτη ἀπό τήν ἐκδημία τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Χριστοδούλου (28-1-2008), καλόν καί διδακτικόν εἶναι νά θυμηθοῦμε τί ὁ διορατικός Πρωθιεράρχης «προφητικῶς» ἔγραφε γιά τό θέμα αὐτό σέ μία ἐπιστολή του πρός τούς Εὐρωπαίους ἡγέτες στίς 17.11.2004: «Ἡ καθιέρωση τῆς ὀνοματοθεσίας «Μακεδονία» στό νεότευκτο κράτος τῶν Σκοπίων, δέν ἀκυρώνει ἁπλῶς κάθε ἱστορική ἀλήθεια, ἀλλά ἐνισχύει τήν διαδικασία «μακεδονοποίησης» ἀπό ἱστορικούς ἀναθεωρητές τῶν Σκοπίων, πού διεκπεραιώνουν ἐντολές ἐξωσκοπιανῶν κέντρων γιά τήν ἐξυπηρέτηση πολιτικῶν σκοπιμοτήτων, τοῦ τμήματος τῆς Γιουγκοσλαβίας πού προπολεμικά ἦταν γνωστό ὡς «Νότιος Σερβία» ἤ «Βαρντάρσκα Μπανόβινα». Συμπράττοντας σ’ αὐτήν τήν αὐθαίρετη ἐνέργεια, ἐκτός τῶν ἄλλων, δίνονται ἐσφαλμένα μηνύματα ὡς πρός τήν ποιότητα καί τό εἶδος τοῦ κόσμου πού κτίζουμε γιά τίς ἑπόμενες γενιές».

Ἀγαπητοί μας ἀδελφοί,

Ἀπό τήν ἡρωική, ἁγιοτόκο καί ἑλληνικωτάτη γῆ τῆς Μακεδονίας, ἡ ὁποία ὑπῆρξε ἡ πύλη εἰσόδου τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί τοῦ Χριστιανισμοῦ στήν Εὐρώπη, ἐμεῖς οἱ ἐν Χριστῷ πνευματικοί σας πατέρες καί ποιμένες τῶν τριῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τοῦ Νομοῦ Σερρῶν, ἐκφραστές τῆς ἑνιαίας φωνῆς καί τῆς ἀγωνιώσης ψυχῆς τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τείνουμε χείρα εἰλικρινοῦς φιλίας πρός τόν λαό τῶν Σκοπίων, μέ τόν ὁποῖο ἐπιθυμοῦμε σχέσεις καλῆς γειτονίας καί ἀγάπης, ἀλλά καί “στεντορείᾳ τῇ φωνῇ” ξεκαθαρίζουμε ὅτι δέν δεχόμαστε νά παραχωρήσουμε ἤ νά δανείσουμε ἤ πολύ περισσότερο νά ἀπεμπολήσουμε τό γλυκύ καί ποθεινό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας καί τήν ἱστορία μας, γιά τήν ἐξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων καί ἐπιδιώξεων, οἱ ὁποῖες στηρίζονται στά θεμέλια ἀλυτρωτικῶν διεκδικήσεων ἤ ψευδωνύμων ταυτοτήτων. Ἐπιθυμοῦμε τή διευθέτηση τοῦ ζητήματος, ὄχι ὅμως εἰς βάρος τῆς ἀλήθειας, ὄχι εἰς βάρος τῆς ἱστορίας μας, ὄχι εἰς βάρος τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητος τῆς Μακεδονίας μας, γιά τήν ἐλευθερία τῆς ὁποίας θυσιάσθηκαν οἱ πατέρες μας. Ἡ Ἑλλάδα μας δέν πρέπει, πιεζομένη γιά μία ἀκόμη φορά, νά γίνει τό μελλοντικό θύμα τῶν «προκατασκευασμένων συγκυριῶν» καί ὁ ἐθελοντής ἀχθοφόρος διεθνοπολιτικῶν συμφερόντων, πού θά ὑποθηκεύσουν τό μέλλον καί τήν ἀξιοπρέπεια τῆς χώρας. Ἡ ἀνιστόρητη καί ὕποπτη ἀπαίτηση τῶν βορείων Σλαύων γειτόνων μας νά σφετερισθοῦν ὄνομα, ἱστορία, πολιτισμό, ψυχή πού δέν τούς ἀνήκουν, εἶναι θέμα πανεθνικό καί ἀφορᾶ ὄχι μόνον τίς βόρειες ἐπαρχίες τοῦ Κράτους μας, ἀλλά ὁλόκληρο τόν Ἑλληνισμό, ὅπου γῆς. Ἀπό τόν αἱματοπότιστο Νομό τῶν Σερρῶν καλοῦμε ὅλους τούς συνέλληνες σέ συναγερμό προσευχῆς καί σέ πνευματική καί ἐθνική ἀφύπνιση καί ἐγρήγορση. Οἱ καιροί δέν περιμένουν! Στῶμεν καλῶς!

Ὁ δε Κύριος τῶν δυνάμεων καί ὑπερασπιστής τῆς ἀληθείας καί τοῦ δικαίου, διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί πάντων τῶν ἁγίων εἴθε νά σκεπάσει προστατευτικῶς τό Ἔθνος μας αὐτές τίς κρίσιμες ὥρες. Ἀμήν.

Εὐχέτες σας πρός τόν ἅγιον Θεόν ὁλοπρόθυμοι.

ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ

†Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

†Ο ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΣ

†Ο ΖΙΧΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ